+<autor_utworu>Juliusz Słowacki</autor_utworu>
+
+<nazwa_utworu>Testament mój</nazwa_utworu>
+
+
+
+<strofa><begin id="b1189008560503"/><motyw id="m1189008560503">Poeta</motyw>Żyłem z wami, cierpiałem i płakałem z wami;/
+<wers_wciety>Nigdy mi, kto szlachetny, nie był obojętny:</wers_wciety>/
+Dziś was rzucam i dalej idę w cień --- z duchami,/
+<wers_wciety>A jak gdyby tu szczęście było, idę smętny.</wers_wciety>/
+Nie zostawiłem tutaj żadnego dziedzica<pe><slowo_obce>dziedzic</slowo_obce> --- spadkobierca.</pe>/
+<wers_wciety>Ani dla mojej lutni<pe><slowo_obce>lutnia</slowo_obce> --- tu występuje jako symbol poezji.</pe>, ani dla imienia:</wers_wciety>/
+Imię moje tak przeszło, jako błyskawica,/
+<wers_wciety>I będzie, jak dźwięk pusty, trwać przez pokolenia.</wers_wciety>/
+<begin id="b1219173153154"/><motyw id="m1219173153154">Ojczyzna, Okręt, Patriota, Dziedzictwo</motyw>Lecz wy, coście mnie znali, w podaniach<pe><slowo_obce>podanie</slowo_obce> --- utwór prozatorski, przekazywany ustnie, podejmuje ważną tematykę społeczną. Opowiadanie dotyczące wierzeń historycznych lub legendarnych.</pe> przekażcie,/
+<wers_wciety>Żem dla ojczyzny sterał<pe><slowo_obce>sterać</slowo_obce> --- tu: stracić.</pe> moje lata młode;</wers_wciety>/
+A póki okręt walczył, siedziałem na maszcie,/
+<wers_wciety>A gdy tonął, z okrętem poszedłem pod wodę...</wers_wciety>/
+Ale kiedyś, o smętnych losach zadumany/
+<wers_wciety>Mojej biednej ojczyzny, pozna, kto szlachetny,</wers_wciety>/
+Że płaszcz na moim duchu był nie wyżebrany,/
+<wers_wciety>Lecz świetnościami moich dawnych przodków świetny.</wers_wciety><end id="e1219173153154"/>/
+<begin id="b1219173240089"/><motyw id="m1219173240089">Matka, Przyjaźń, Serce</motyw>Niech przyjaciele moi w nocy się zgromadzą/
+<wers_wciety>I biedne serce moje spalą w aloesie<pe><slowo_obce>aloes</slowo_obce> --- uprawna roślina lecznicza, używana do balsamowania ciał zmarłych (tu poeta odwołuje się do tej praktyki ,,unieśmiertelniania").</pe>,</wers_wciety>/
+I tej, która mi dała to serce, oddadzą:/
+<wers_wciety>Tak się matkom wypłaca świat, gdy proch odniesie...<end id="e1219173240089"/></wers_wciety>/
+<begin id="b1219173303600"/><motyw id="m1219173303600">Przyjaźń, Duch, Pogrzeb</motyw>Niech przyjaciele moi siędą przy pucharze<pe><slowo_obce>pucharze</slowo_obce> --- w oryg. ,,puharze"; dziś obowiązuje inna ortografia.</pe>/
+<wers_wciety>I zapiją mój pogrzeb --- oraz własną biedę:</wers_wciety>/
+Jeżeli będę duchem, to się im pokażę,/
+<wers_wciety>Jeśli Bóg mnie uwolni od męki, nie przyjdę...<pe><slowo_obce>Jeżeli będę duchem ... nie przyjdę</slowo_obce> --- na temat wierzeń dotyczących duchów zmarłych i ich kontaktowania się z żyjącymi wiele informacji znajduje się w <tytul_dziela>Dziadach</tytul_dziela> Adama Mickiewicza.</pe></wers_wciety><end id="e1219173303600"/>/
+<begin id="b1189008663479"/><motyw id="m1189008663479">Obowiązek, Naród, Nauka</motyw>Lecz zaklinam: niech żywi nie tracą nadziei/
+<wers_wciety>I przed narodem niosą oświaty kaganiec<pe><slowo_obce>kaganiec</slowo_obce> --- rodzaj oświetlenia: naczynie, wewnątrz, którego płonął ogień (częściej spotyka się formę zdrobnienia: kaganek).</pe>;</wers_wciety>/
+A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,/
+<wers_wciety>Jak kamienie, przez Boga rzucane na szaniec<pe><slowo_obce>szaniec</slowo_obce> --- umocnienie polowe, składało się z wału i rowu.</pe>!</wers_wciety><end id="e1189008663479"/>/
+<begin id="b1219173441869"/><motyw id="m1219173441869">Przyjaźń, Samotnik</motyw>Co do mnie --- ja zostawiam maleńką tu drużbę<pe><slowo_obce>drużba</slowo_obce> --- życzliwość, przyjaźń; tu: grupa przyjaciół.</pe>/
+<wers_wciety>Tych, co mogli pokochać serce moje dumne;</wers_wciety>/
+Znać, że srogą spełniłem, twardą Bożą służbę,/
+<wers_wciety>I zgodziłem się tu mieć niepłakaną trumnę.</wers_wciety><end id="e1219173441869"/>/
+<begin id="b1219172900060"/><motyw id="m1219172900060">Duch</motyw>Kto drugi tak bez świata oklasków się zgodzi/
+<wers_wciety>Iść?... taką obojętność, jak ja, mieć dla świata?</wers_wciety>/
+Być sternikiem duchami napełnionej łodzi/
+<wers_wciety>I tak cicho odlecieć, jak duch, gdy odlata?</wers_wciety><end id="e1219172900060"/>/
+<begin id="b1189008883966"/><motyw id="m1189008883966">Nieśmiertelność, Anioł</motyw>Jednak zostanie po mnie ta siła fatalna<pe><slowo_obce>fatalny</slowo_obce> --- tu: z góry przeznaczony, nieuchronny, nieunikniony jak los, fatum.</pe>,/
+<wers_wciety>Co mi żywemu na nic, tylko czoło zdobi;</wers_wciety>/
+Lecz po śmierci was będzie gniotła niewidzialna,/
+<wers_wciety>Aż was, zjadacze chleba --- w aniołów przerobi.<end id="e1189008883966"/><end id="e1189008560503"/></wers_wciety></strofa>
+
+</liryka_l>
+</utwor>
fnp / wolnelektury.git / blobdiff