X-Git-Url: https://git.mdrn.pl/wolnelektury.git/blobdiff_plain/8559c95597de98e8f6c580e97224ed3ecc9dc5c0..9124daba2f5464b16e53ccbeffc62d346574cab2:/books/slowacki_testament_moj.xml?ds=sidebyside diff --git a/books/slowacki_testament_moj.xml b/books/slowacki_testament_moj.xml index d94741d31..5ea278d5c 100755 --- a/books/slowacki_testament_moj.xml +++ b/books/slowacki_testament_moj.xml @@ -1,6 +1,8 @@ - - + + + + + Słowacki, Juliusz Testament mój @@ -10,8 +12,8 @@ xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/"> Romantyzm Liryka Wiersz -Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Partnerem projektu jest Prokom Software SA. Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN. -http://www.wolnelektury.pl/lektura/Testament+m%C3%B3j +Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN. +http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/testament-moj http://www.polona.pl/Content/4060 Mazanowski, Antoni (1858-1916), Wypisy polskie na VII klasę gimnazyalną, [s.n.], Kraków, 1914 Domena publiczna - Juliusz Słowacki zm. 1849 @@ -26,3 +28,52 @@ xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/"> +Juliusz Słowacki + +Testament mój + + + +PoetaŻyłem z wami, cierpiałem i płakałem z wami;/ +Nigdy mi, kto szlachetny, nie był obojętny:/ +Dziś was rzucam i dalej idę w cień --- z duchami,/ +A jak gdyby tu szczęście było, idę smętny./ +Nie zostawiłem tutaj żadnego dziedzicadziedzic --- spadkobierca./ +Ani dla mojej lutnilutnia --- tu występuje jako symbol poezji., ani dla imienia:/ +Imię moje tak przeszło, jako błyskawica,/ +I będzie, jak dźwięk pusty, trwać przez pokolenia./ +Ojczyzna, Okręt, Patriota, DziedzictwoLecz wy, coście mnie znali, w podaniachpodanie --- utwór prozatorski, przekazywany ustnie, podejmuje ważną tematykę społeczną. Opowiadanie dotyczące wierzeń historycznych lub legendarnych. przekażcie,/ +Żem dla ojczyzny sterałsterać --- tu: stracić. moje lata młode;/ +A póki okręt walczył, siedziałem na maszcie,/ +A gdy tonął, z okrętem poszedłem pod wodę.../ +Ale kiedyś, o smętnych losach zadumany/ +Mojej biednej ojczyzny, pozna, kto szlachetny,/ +Że płaszcz na moim duchu był nie wyżebrany,/ +Lecz świetnościami moich dawnych przodków świetny./ +Matka, Przyjaźń, SerceNiech przyjaciele moi w nocy się zgromadzą/ +I biedne serce moje spalą w aloesiealoes --- uprawna roślina lecznicza, używana do balsamowania ciał zmarłych (tu poeta odwołuje się do tej praktyki ,,unieśmiertelniania").,/ +I tej, która mi dała to serce, oddadzą:/ +Tak się matkom wypłaca świat, gdy proch odniesie.../ +Przyjaźń, Duch, PogrzebNiech przyjaciele moi siędą przy pucharzepucharze --- w oryg. ,,puharze"; dziś obowiązuje inna ortografia./ +I zapiją mój pogrzeb --- oraz własną biedę:/ +Jeżeli będę duchem, to się im pokażę,/ +Jeśli Bóg mnie uwolni od męki, nie przyjdę...Jeżeli będę duchem ... nie przyjdę --- na temat wierzeń dotyczących duchów zmarłych i ich kontaktowania się z żyjącymi wiele informacji znajduje się w Dziadach Adama Mickiewicza./ +Obowiązek, Naród, NaukaLecz zaklinam: niech żywi nie tracą nadziei/ +I przed narodem niosą oświaty kaganieckaganiec --- rodzaj oświetlenia: naczynie, wewnątrz, którego płonął ogień (częściej spotyka się formę zdrobnienia: kaganek).;/ +A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,/ +Jak kamienie, przez Boga rzucane na szaniecszaniec --- umocnienie polowe, składało się z wału i rowu.!/ +Przyjaźń, SamotnikCo do mnie --- ja zostawiam maleńką tu drużbędrużba --- życzliwość, przyjaźń; tu: grupa przyjaciół./ +Tych, co mogli pokochać serce moje dumne;/ +Znać, że srogą spełniłem, twardą Bożą służbę,/ +I zgodziłem się tu mieć niepłakaną trumnę./ +DuchKto drugi tak bez świata oklasków się zgodzi/ +Iść?... taką obojętność, jak ja, mieć dla świata?/ +Być sternikiem duchami napełnionej łodzi/ +I tak cicho odlecieć, jak duch, gdy odlata?/ +Nieśmiertelność, AniołJednak zostanie po mnie ta siła fatalnafatalny --- tu: z góry przeznaczony, nieuchronny, nieunikniony jak los, fatum.,/ +Co mi żywemu na nic, tylko czoło zdobi;/ +Lecz po śmierci was będzie gniotła niewidzialna,/ +Aż was, zjadacze chleba --- w aniołów przerobi. + + +