books/mickiewicz_sonety_krymskie04_burza.txt

   1
   2 -----
   3 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
   4 Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.
   5 Źródło:
   6 -----
   7
   8 AUTOR:
   9 TYTUŁ:
  10
  11
  12
  13
  14
  15
  16 Adam Mickiewicz
  17
  18 Sonety krymskie
  19
  20 Burza
  21
  22
  23
  24
  25
  26
  27
  28 Zdarto żagle, stér prysnął, ryk wód, szum zawiei,
  29 Głosy trwożnéj gromady, pomp złowieszcze jęki,
  30 Ostatnie liny majtkom wyrwały się z ręki,
  31 Słońce krwawo zachodzi, z niém reszta nadziei.
  32
  33 Wicher z tryumfem zawył; a na mokre góry,
  34 Wznoszące się piętrami z morskiego odmętu,
  35 Wstąpił geniusz śmierci i szedł do okrętu,
  36 Jak żołniérz, szturmujący w połamane mury.
  37
  38 Ci leżą na pół martwi, ów załamał dłonie,
  39 Ten w objęcia przyjaciół żegnając się pada,
  40 Ci modlą się przed śmiercią, aby śmierć odegnać.
  41
  42 Jeden podróżny siedział w milczeniu na stronie
  43 I pomyślił: szczęśliwy, kto siły postrada,
  44 Albo modlić się umié, lub ma z kim się żegnać.
  45
  46
  47
  48
  49