books/kochanowski_tren6.txt

   1
   2 -----
   3 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
   4 Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.
   5 Źródło:
   6 -----
   7
   8 AUTOR:
   9 TYTUŁ:
  10
  11
  12
  13
  14 Jan Kochanowski
  15
  16 Treny
  17
  18 Tren VI
  19
  20
  21
  22 Ucieszna moja śpiewaczko! Safo słowieńska!
  23 Na którą nie tylko moja cząstka ziemieńska,
  24 Ale i lutnia dziedzicznym prawem spaść miała!
  25 Tęś nadzieję już po sobie okazowała,
  26 Nowe piosnki sobie tworząc, nie zamykając
  27 Ustek nigdy, ale cały dzień prześpiewając,
  28 Jako więc lichy słowiczek w krzaku zielonym
  29 Całą noc prześpiewa gardłkiem swym ucieszonym.
  30 Prędkoś mi nazbyt umilkła! Nagle cię sroga
  31 Śmierć spłoszyła, moja wdzięczna szczebiotko droga!
  32 Nie nasyciłaś mych uszu swymi piosnkami,
  33 I tę trochę teraz płacę sowicie łzami.
  34 A tyś ani umierając śpiewać przestała,
  35 Lecz matkę, ucałowawszy, takeś żegnała:
  36 „Już ja tobie, moja matko, służyć nie będę
  37 Ani za twym wdzięcznym stołem miejsca zasiędę;
  38 Przyjdzie mi klucze położyć, samej precz jechać,
  39 Domu rodziców swych miłych wiecznie zaniechać”.
  40 To i czego żal ojcowski nie da serdeczny
  41 Przypominać więcej, był jej głos ostateczny.
  42 A matce, słysząc żegnanie tak żałościwe,
  43 Dobre serce, że od żalu zostało żywe.
  44
  45