books/mickiewicz_sonety_krymskie10_bajdary.txt

   1
   2 -----
   3 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
   4 Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.
   5 Źródło:
   6 -----
   7
   8 AUTOR:
   9 TYTUŁ:
  10
  11
  12
  13
  14
  15
  16 Adam Mickiewicz
  17
  18 Sonety krymskie
  19
  20 Bajdary
  21
  22
  23
  24
  25
  26
  27
  28 Wypuszczam na wiatr konia i nie szczędzę razów;
  29 Lasy, doliny, głazy, w kolei, w natłoku;
  30 U nóg mych płyną, giną, jak fale potoku;
  31 Chcę odurzyć się, upić tym wirem obrazów.
  32
  33 A gdy spieniony rumak nie słucha rozkazów,
  34 Gdy świat kolory traci pod całunem mroku,
  35 Jak w rozbitém źwierciedle, tak w mém spiekłém oku,
  36 Snują się mary lasów i dolin i głazów.
  37
  38 Ziemia śpi, mnie snu nie ma. Skaczę w morskie łona,
  39 Czarny, wydęty bałwan z hukiem na brzeg dąży,
  40 Schylam ku niemu czoło, wyciągam ramiona,
  41
  42 Pęka nad głową fala, chaos mię okrąży:
  43 Czekam, aż myśl, jak łódka wirami kręcona,
  44 Zbłąka się i na chwilę w niepamięć pogrąży.
  45
  46
  47
  48
  49