books/kochanowski_tren2.txt

   1
   2 -----
   3 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
   4 Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.
   5 Źródło:
   6 -----
   7
   8 AUTOR:
   9 TYTUŁ:
  10
  11
  12
  13
  14
  15 Jan Kochanowski
  16
  17 Treny
  18
  19 Tren II
  20
  21
  22
  23 Jeslim kiedy nad dziećmi piórko miał zabawić,
  24 A k'woli temu wieku lekkie rymy stawić,
  25 Bodajże bych był raczej kolebkę kołysał
  26 I z drugimi nieważne mamkom pieśni pisał,
  27 Którymi by dziecinki noworodne spiły
  28 I swoich wychowańców lamenty tóliły!
  29 Takie fraszki mnie zbierać pożyteczniej było
  30 Nizli, w co mię nieszczęście moje dziś wprawiło,
  31 Płakać nad głuchym grobem mej wdzięcznej
  32 dziewczyny
  33 I skarżyć się na srogość ciężkiej Prozerpiny.
  34 Alem użyć w obojgu jednakiej wolności
  35 Nie mógł: owom ominął, jako w dordzałości
  36 Dowcipu coś ranego; na to mię przygoda
  37 Gwałtem wbiła i moja nienagrodna szkoda.
  38 Ani mi teraz łacno dowiadać się o tym,
  39 Jaka mię z płaczu mego czeka cześć na potym.
  40 Nie chciałem żywym śpiewać, dziś umarłym muszę,
  41 A cudzej śmierci płacząc, sam swe kości suszę.
  42 Prózno to! Jakie szczęście ludzi naszladuje,
  43 Tak w nas albo dobrą myśl, albo złą sprawuje.
  44 O prawo krzywdy pełne! O znikomych cieni
  45 Sroga, nieubłagana, nieużyta ksieni!
  46 Tak li moja Orszula, jeszcze żyć na świecie
  47 Nie umiawszy, musiała w ranym umrzeć lecie?
  48 I nie napatrzawszy się jasności słonecznej
  49 Poszła, nieboga, widzieć krajów nocy wiecznej?
  50 A bodaj ani była świata oglądała!
  51 Co bowiem więcej, jeno ród a śmierć poznała?
  52 A miasto pociech, które winna z czasem była
  53 Rodzicom swym, w ciężkim je smutku zostawiła.
  54
  55
  56