books/kochanowski_piesni2_XVIII.txt

   1
   2 -----
   3 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
   4 Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.
   5 Źródło:
   6 -----
   7
   8 AUTOR:
   9 TYTUŁ:
  10
  11
  12
  13
  14 Jan Kochanowski
  15
  16 Pieśni, Księgi wtóre
  17
  18 Pieśń XVIII
  19
  20
  21
  22 Ucieszna lutni, w której słodkie strony
  23 Bijąc Amfijon kamień rozproszony
  24 Zwabił na kupę, a z chętnej opoki
  25 Wstał mur szeroki.
  26
  27 Niemowna przedtym ani ulubiona,
  28 Dziś na wszytek świat wielce zalecona,
  29 Zaśpiewaj, co by trudnej Bogumiły
  30 Uszy lubiły,
  31
  32 Która jakoby źrzóbek niełapany
  33 Ani pasterską ręką ugłaskany
  34 Ucieka w pole, a pędem człowieka
  35 Mija z daleka.
  36
  37 Ty umiesz tygry, umiesz lasy wodzić
  38 I bieg pochopnym strumieniom zagrodzić;
  39 Tobie ustąpił stróż nieokrócony
  40 Piekielnej brony,
  41
  42 Cerber, chocia mu wściekły łeb nakrywa
  43 Sto srogich wężów, a para smrodliwa
  44 I sprośna piana ciecze między zęby
  45 Z trojakiej gęby.
  46
  47 Biedny Iksyjon, Tityjus, zmiękczony,
  48 Rozśmiał się nie chcąc. I dzban osuszony
  49 Stał chwilę, za czym cieszył twój rym drogi
  50 Dziewki-niebogi.
  51
  52 Niech Bogumiła srogość jadowitą
  53 Złych panien słyszy i wody niesytą
  54 Banię bezdenną, i pomstę nieskorą,
  55 Którą źli biorą
  56
  57 Na drugim świecie. Bo co, prze żywego
  58 Boga, już mogły uczynić gorszego?
  59 Pomordowały jędze niecnotliwe
  60 Męże właściwe.
  61
  62 Jedna z nich, wierna łożu małżeńskiemu,
  63 Przeciwko ojcu krzywoprzysiężnemu
  64 Zacnie skłamała: panna czci bez końca
  65 Pod kręgiem słońca.
  66
  67 Która: „Wstań — rzekła — wstań, mężu, by wieczny
  68 Sen na cię nie padł, skądeś ty bezpieczny;
  69 Schroń się przed ojcem i przed bezecnymi
  70 Siostrami złymi,
  71
  72 Które jak lwice z głodu nieznośnego
  73 Wpadwszy na stado, każda morzy swego;
  74 Ja, litościwsza, ani cię chcę tykać,
  75 Ani zamykać.
  76
  77 Mnie niechaj ojciec trzyma w pęcie srogim,
  78 Żem litość miała nad mężem ubogim;
  79 Mnie niechaj zaśle w pogańskie narody
  80 Przez morskie wody!
  81
  82 Idź, gdzie cię nogi i wiatry powiodą,
  83 Za tą życzliwej ćmy nocnej pogodą;
  84 Idź zdrów, a skargę na mogiłę smętną
  85 Włóż więc pamiętną!
  86
  87