books/kochanowski_piesni2_XIII.txt

   1
   2 -----
   3 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
   4 Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.
   5 Źródło:
   6 -----
   7
   8 AUTOR:
   9 TYTUŁ:
  10
  11
  12
  13
  14 Jan Kochanowski
  15
  16 Pieśni, Księgi wtóre
  17
  18 Pieśń XIII
  19
  20
  21
  22 Panu dzięki oddawajmy,
  23 Jego łaskę wspominajmy,
  24 Który hardym miesza rzeczy,
  25 A skromne ma na swej pieczy.
  26
  27 On hardy, nieunoszony,
  28 On tyran północnej strony,
  29 Któremu, jako sam mniema,
  30 Świat tak wielki równia nie ma,
  31
  32 Car moskiewski plac mężnemu
  33 Puścił królowi polskiemu;
  34 Nie oparł się aż o lody
  35 Niepławnej północnej wody.
  36
  37 Granic i zamków budownych
  38 Odbieżał, i miast warownych;
  39 Płatna to, kiedy o duszę,
  40 I sam go obmówić muszę.
  41
  42 Obróć swój koń prędkonogi,
  43 Nieścigniony carze srogi!
  44 Chcesz być groźnym, a uciekasz;
  45 Jeśliś płochy, hardzie nie każ!
  46
  47 Teraz był czas porokować,
  48 Komu szłyk naprzód zdejmować;
  49 Teraz się było dowiadać,
  50 Kto ma naprzód z konia spadać.
  51
  52 Bóg pomóż, królu jedyny
  53 Szerokiej polskiej krainy!
  54 Umiesz ty hardym dogodzić
  55 Ani się im dasz rozwodzić.
  56
  57 Zdjąłeś maszkarę butnemu
  58 Tyranowi moskiewskiemu.
  59 Okazałeś, że nie kąsa,
  60 Chocia to porożem wstrząsa.
  61
  62 W zamcech nadzieję pokładał,
  63 Ale i tych prędko stradał;
  64 Nie przyszło mu do odsieczy;
  65 Głowy ostrzec barziej g'rzeczy.
  66
  67 Znowu tedy, skąd był wyszedł,
  68 W ręce polskie Połock przyszedł,
  69 Za powodem szczęśliwego
  70 Stefana, króla polskiego.
  71
  72 Nie pomogły kule częste,
  73 Zręby mocne, baszty gęste;
  74 Puściły żelazne brony,
  75 A ty, królu niezmożony,
  76
  77 Nie tylko zamki budowne
  78 I twierdze bierzesz warowne,
  79 Ale co chwalniejsza w tobie,
  80 Jesteś silen i sam sobie.
  81
  82 Nie puściłeś wódz gniewowi,
  83 Łaskęś nieprzyjacielowi
  84 Uczynił; masz i dzielnością,
  85 Masz już nadeń i ludzkością.
  86
  87 Zdrów bądź, królu niezwalczony!
  88 Ciebie moje wdzięczne strony
  89 Nie zmilczą między sławnymi
  90 Bohatery walecznymi.
  91
  92