books/kochanowski_piesni2_XII.txt

   1
   2 -----
   3 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
   4 Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.
   5 Źródło:
   6 -----
   7
   8 AUTOR:
   9 TYTUŁ:
  10
  11
  12
  13
  14 Jan Kochanowski
  15
  16 Pieśni, Księgi wtóre
  17
  18 Pieśń XII
  19
  20
  21
  22 Nie masz, i po drugi raz nie masz wątpliwości,
  23 Żeby cnota miała być kiedy bez zazdrości:
  24 Jako cień nieodstępny ciała naszladuje,
  25 Tak za cnotą w też tropy zazdrość postępuje.
  26
  27 Nie może jej blasku znieść ani pojźrzeć w oczy,
  28 Boleje, że kto przed nią kiedy wysszej skoczy;
  29 A iż baczy po sobie, że się wspinać prózno,
  30 Tego ludziom uwłóczy, w czym jest od nich rózno.
  31
  32 Ale człowiek, który swe pospolitej rzeczy
  33 Służby oddał, tej krzywdy nie ma mieć na pieczy;
  34 Dosyć na tym, kiedy praw, ani niesie wady;
  35 Niechaj drugi boleje, niech się spuka jady!
  36
  37 Cnota (tak jest bogata) nie może wziąć szkody
  38 Ani się też ogląda na ludzkie nagrody;
  39 Sama ona nagrodą i płacą jest sobie
  40 I krom nabytych przypraw świetna w swej ozdobie.
  41
  42 A jesli komu droga otwarta do nieba,
  43 Tym, co służą ojczyźnie. Wątpić nie potrzeba,
  44 Że co im zazdrość ujmie, Bóg nagradzać będzie,
  45 A cnota kiedykolwiek miejsce swe osiędzie.
  46
  47