books/kochanowski_piesni2_VI.txt

   1
   2 -----
   3 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
   4 Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.
   5 Źródło:
   6 -----
   7
   8 AUTOR:
   9 TYTUŁ:
  10
  11
  12
  13
  14 Jan Kochanowski
  15
  16 Pieśni, Księgi wtóre
  17
  18 Pieśń VI
  19
  20
  21
  22 Królewno lutnie złotej i rymów pociesznych,
  23 Ochłodo myśli tesznych,
  24 Ty sama powiedz, a kres naznacz, póki mamy
  25 Płakać, gdy przyjaciela miłego stradamy?
  26
  27 Łacno cieszyć chorego, gdyśmy zdrowi sami,
  28 Lecz kiedy toż nad nami
  29 Niefortuna pokaże, tam więc człowiek czuje,
  30 Że co drugim chciał radzić, sam się nie ratuje.
  31
  32 Godno płaczu nieszczęście i twoja przygoda,
  33 O zacny wojewoda!
  34 Boś pozbył towarzysza i cnotliwej żony,
  35 Której dobroć, której wstyd jest niewysłowiony.
  36
  37 Ale byś dobrze wziąwszy lutnią Orfeowę
  38 Wstąpił w łódź Charonowę
  39 I nawiedził podziemne, niewesołe kraje,
  40 Gdzie słońce swych promieni nigdy nie podaje,
  41
  42 Nie zyszczesz dusze, która dotkła raz napoju
  43 Niepamiętnego zdroju,
  44 Przeto cierpliwość sama nalepsza w tej mierze,
  45 Gdzie za raz i ratunek upad z sobą bierze.
  46
  47