books/kochanowski_piesni1_XII.txt

   1
   2 -----
   3 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
   4 Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.
   5 Źródło:
   6 -----
   7
   8 AUTOR:
   9 TYTUŁ:
  10
  11
  12
  13
  14 Jan Kochanowski
  15
  16 Pieśni, Księgi pierwsze
  17
  18 Pieśń XII
  19
  20
  21 Muszę wyznać, bo się już nie masz na co chować:
  22 Nigdy bych był nie wierzył, bych tak miał żałować,
  23 Tego zwłaszcza, co nigdy mym własnym nie było:
  24 Po prawdzie mi nieprawie źle serce tuszyło.
  25
  26 Aleciem barzo nagle wypadł z tej nadzieje,
  27 A mojej się przygodzie nieprzyjaciel śmieje.
  28 Kto drugi ma bez prace, o co znać dbał mało,
  29 A mnie za me staranie złe szczęście potkało.
  30
  31 Samem swą własną ręką tę winnicę grodził,
  32 Aby jej był ani zwierz, ani zły ptak szkodził;
  33 Polewałem, żeby jej słońce nie suszyło,
  34 Nakrywałem, żeby jej zimno nie mroziło.
  35
  36 A kiedy mię nalepsze miały potkać gody,
  37 Nie wiem, co za zły człowiek oberwał jagody
  38 I używa z rozkoszą, czego dostał snadnie,
  39 A mnie, patrząc, jeno się serce nie rozpadnie.
  40
  41 Bodajże nie przechował, a bodaj poleżał!
  42 Nie wiem, jako mię do gron tak pięknych ubieżał.
  43 Ja sobie tak dobrych lat doczekać nie tuszę;
  44 Podobno jako niedźwiedź łapę lizać muszę.
  45
  46