books/kochanowski_piesni1_VI.txt

   1
   2 -----
   3 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
   4 Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.
   5 Źródło:
   6 -----
   7
   8 AUTOR:
   9 TYTUŁ:
  10
  11
  12
  13
  14 Jan Kochanowski
  15
  16 Pieśni, Księgi pierwsze
  17
  18 Pieśń VI
  19
  20
  21 Acz mię twa droga, miła, barzo boli,
  22 Nie chcę cię trzymać przeciw twojej woli;
  23 Z mej strony bodaj wszystko dobre miała,
  24 Kędy się kolwiek będziesz obracała.
  25
  26 Lecz sama widzisz, jakie wiatry wstają,
  27 Jakie po niebie chmury się mieszają.
  28 Ja wiem, co umie morze i szalony
  29 Wicher, na wody słone uniesiony.
  30
  31 Niech żony srogich pohańców i dzieci
  32 Doświadczą, jakim pędem wicher leci
  33 Morze mieszając; huczą srogie wały,
  34 A brzeżne w gruncie wzdrygają się skały.
  35
  36 Takci się biednej Europie dostało,
  37 Jeno że wołu chciała przysieść mało
  38 Bo się z nienagła przymknął z nią ku wodzie,
  39 Potym jak płynie, tak płynie bez łodzie.
  40
  41 A ta dopiero zlękła się nieboga
  42 Gdzie pojźrzy, zewsząd morze, zewsząd trwoga —
  43 Brzegu nie widać, przewoźnik niepewny
  44 Strach serce ujął, a w oczu płacz rzewny
  45
  46 A gdy do sławnej Krety przypłynęła,
  47 Z wielkiej tęsknice włosy targać jęła
  48 Skarżąc się z płaczem: „Ojcze mój łaskawy,
  49 Któregom zbyła prze me głupie sprawy,
  50
  51 Com ja tu miała czynić w tej krainie?
  52 Mało jest jedna śmierć panieńskiej winie.
  53 Ale na jawiż płaczę swej lekkości?
  54 Czy mię pokusa łudzi krom winności,
  55
  56 Która przez wrota kościane wychodzi,
  57 A na człowieka sny dziwne przywodzi?
  58 Lepiej li było przez morze się pławić
  59 Czy nad polnymi kwiatkami się bawić?
  60
  61 By mi się teraz dostał jako w ręce
  62 On wół bezecny, byłby w takiej męce,
  63 Żeby mu ze łba musiały spaść rogi,
  64 Chociaż był u mnie niedawno tak drogi.
  65
  66 Nie miałam wstydu, dom swój opuszczając,
  67 I teraz nie mam, śmierci odkładając;
  68 Boże mój, jeśli słyszysz prośbę moję,
  69 Niechaj dziś nago w pośrzodku lwów stoję!
  70
  71 Pierwej niż pleśnią piękna twarz przypadnie
  72 I zupełnemu ciału krasa spadnie,
  73 Niechaj mię wilcy pożrą w tej gładkości,
  74 A po pustyniach rozniosą me kości!”
  75
  76 Nikczemna dziewko, ojciec ci przyciska,
  77 Czemu nie umrzesz? Strzyma cię ta niska
  78 Jedlina i pas zaniesiony w cale;
  79 A jeslić milsza śmierć na ostrej skale,
  80
  81 Daj się w moc wiatrom, a skocz z góry śmiele,
  82 Niżbyś wolała siedzieć u kądziele,
  83 Królewska dziewka, i być w ręce dana
  84 Srogiej pogance, winna bywszy pana.
  85
  86