+<utwor>
+
+<rdf:RDF xmlns:rdf="http://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#">
+<rdf:Description rdf:about="http://redakcja.wolnelektury.pl/documents/book/antygona/">
+<dc:creator xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">Sofokles</dc:creator>
+<dc:title xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">Antygona</dc:title>
+<dc:contributor.editor xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">Sekuła, Aleksandra</dc:contributor.editor>
+<dc:contributor.translator xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">Morawski, Kazimierz</dc:contributor.translator>
+<dc:contributor.technical_editor xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">Gałecki, Dariusz</dc:contributor.technical_editor>
+<dc:publisher xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">Fundacja Nowoczesna Polska</dc:publisher>
+<dc:subject.period xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">Starożytność</dc:subject.period>
+<dc:subject.type xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">Dramat</dc:subject.type>
+<dc:subject.genre xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">Tragedia</dc:subject.genre>
+<dc:description xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.</dc:description>
+<dc:identifier.url xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/antygona</dc:identifier.url>
+<dc:source.URL xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">http://www.polona.pl/Content/3768</dc:source.URL>
+<dc:source xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">Sofokles, Antygona, tłum. Kazimierz Morawski, wyd. 7, Wydawnictwo Zakładu Narodowego imienia Ossolińskich, Lwów 1939</dc:source>
+<dc:rights xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">Domena publiczna - tłumacz Kazimierz Morawski zm. 1925</dc:rights>
+<dc:date.pd xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">1925</dc:date.pd>
+<dc:format xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">xml</dc:format>
+<dc:type xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">text</dc:type>
+<dc:type xml:lang="en" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">text</dc:type>
+<dc:date xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">2007-08-30</dc:date>
+<dc:audience xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">G</dc:audience>
+<dc:language xml:lang="pl" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/">pol</dc:language>
+</rdf:Description>
+</rdf:RDF>
+
+
+<dramat_wierszowany_l>
+
+
+<extra><!--<elementy_poczatkowe>--></extra>
+
+<autor_utworu>Sofokles</autor_utworu>
+
+<nazwa_utworu>Antygona</nazwa_utworu>
+
+
+<lista_osob>
+<naglowek_listy>OSOBY DRAMATU</naglowek_listy>
+<lista_osoba>ANTYGONA, córka Edypa</lista_osoba>
+<lista_osoba>ISMENA, jej siostra<pe><slowo_obce>synowica</slowo_obce> --- bratanica, córka brata.</pe></lista_osoba>
+<lista_osoba>CHÓR TEBANSKICH STARCÓW</lista_osoba>
+<lista_osoba>KREON, król Teb</lista_osoba>
+<lista_osoba>STRAŻNIK</lista_osoba>
+<lista_osoba>HAJMON, syn Kreona</lista_osoba>
+<lista_osoba>TYREZJASZ, wróżbita</lista_osoba>
+<lista_osoba>POSŁANIEC.</lista_osoba>
+<lista_osoba>EURYDYKA, żona Kreona</lista_osoba>
+<lista_osoba>POSŁANIEC drugi</lista_osoba>
+</lista_osob>
+
+<miejsce_czas>Rzecz dzieje się przed dworcem królewskim w Tebach</miejsce_czas>
+
+<extra><!--</elementy_poczatkowe>--></extra>
+
+
+
+<extra><!--<tekst_glowny>--></extra>
+
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O ukochana siostro ma, Ismeno,/
+Czy ty nie widzisz, że z klęsk Edypowych/
+Żadnej za życia los nam nie oszczędza?/
+Bo nie ma cierpień i nie ma ohydy,/
+Nie ma niesławy i hańby, które by/
+Nas pośród nieszczęść pasma nie dotknęły./
+Cóż bo za rozkaz znów obwieścił miastu/
+Ten, który teraz władzę w ręku dzierży?/
+Czyś zasłyszała? Czy uszło twej wiedzy,/
+Że znów wrogowie godzą w naszych miłych?
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O Antygono, żadna wieść nie doszła/
+Do mnie, ni słodka, ni goryczy pełna,/
+Od dnia, gdy braci straciłyśmy obu,/
+W bratnim zabitych razem pojedynku./
+Odkąd tej nocy odeszły Argiwów/
+Hufce<pr><slowo_obce>Argiwów hufce</slowo_obce> --- Polinik zebrał swe zastępy w Argolidzie, czyli w Argosie.</pr>, niczego więcej nie zaznałam/
+Ni ku pociesze, ni ku większej trosce.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Lecz mnie wieść doszła, i dlatego z domu/
+Cię wywołałam, by rzecz ci powierzyć.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Cóż to? Ty jakieś ciężkie ważysz słowa.</strofa></kwestia>
+
+
+<begin id="b1188565612339"/><motyw id="m1188565612339">Obowiązek, Rodzina</motyw><naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O tak! Czyż nie wiesz, że z poległych braci/
+Kreon jednemu wręcz odmówił grobu?/
+Że Eteokla, jak czynić przystoi,/
+Pogrzebał w ziemi wśród umarłych rzeszy,/
+A zaś obwieścił, aby Polinika/
+Nieszczęsne zwłoki bez czci pozostały,/
+By nikt ich płakać, nikt grześć się nie ważył;/
+Mają wiec leżeć bez łez i bez grobu,/
+Na pastwę ptakom żarłocznym i strawę./
+Słychać, że Kreon czcigodny dla ciebie,/
+Co mówię, dla mnie też wydał ten ukaz/
+I że tu przyjdzie, by tym go ogłosić,/
+Co go nie znają, nie na wiatr zaiste/
+Rzecz tę stanowiąc, lecz grożąc zarazem/
+Kamienowaniem ukazu przestępcom./
+Tak się ma sprawa, teraz wraz ukażesz,/
+Czyś godną rodu, czy wyrodną córą.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Gdy taka dola, to cóż, o nieszczęsna,/
+Prując czy snując bym mogła tu przydać?
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Patrz, byś wspomogła i poparła siostrę.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>W jakimże dziele? Dokąd myśl twa mierzy?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Ze mną masz zwłoki opatrzyć braterskie.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Więc ty zamierzasz grzebać wbrew ukazom?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Tak! brata mego, a dodam... i twego;/
+Bo wiarołomstwem nie myślę się kalać.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Niczym dla ciebie więc zakaz Kreona?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Niczym, on nie ma nad moimi prawa.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Biada! o rozważ, siostro, jak nam ojciec/
+Zginął wśród sromu i pośród niesławy,/
+Kiedy się jemu błędy ujawniły,/
+A on się targnął na własne swe oczy;/
+Żona i matka<pr><slowo_obce>Żona i matka</slowo_obce> --- odnosi się do Jokasty, matki i żony Edypa, która po odkryciu swego położenia z rozpaczy się powiesiła.</pr> --- dwuznaczne to miano ---/
+Splecionym węzłem swe życie ukróca;/
+Wreszcie i bracia przy jednym dnia słońcu/
+Godzą na siebie i morderczą ręką/
+Jeden drugiemu śmierć srogą zadaje./
+<begin id="b1188559408957"/><motyw id="m1188559408957">Bezsilność</motyw>Zważ więc, że teraz i my pozostałe/
+Zginiemy marnie, jeżeli wbrew prawu/
+Złamiemy wolę i rozkaz tyrana./
+Baczyć to trzeba, że my przecie słabe,/
+Do walk z mężczyzną niezdolne niewiasty;/
+Że nam ulegać silniejszym należy,/
+Tych słuchać, nawet i sroższych rozkazów;/
+Ja więc, błagając o wyrozumienie/
+Zmarłych, że muszę tak ulec przemocy,/
+Posłuszna będę władcom tego świata,/
+Bo próżny opór urąga rozwadze.<end id="e1188559408957"/>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+<begin id="b1188559489751"/><motyw id="m1188559489751">Miłość silniejsza niż śmierć</motyw>Ja ci nie każę niczego, ni, choćbyś/
+Pomóc mi chciała, wdzięczne by mi było,/
+Lecz stój przy twojej myśli, a ja tego/
+Pogrzebię sama, potem zginę z chlubą./
+Niechaj się zbratam z mym kochanym w śmierci/
+Po świętej zbrodni; a dłużej mi zmarłym/
+Miłą być trzeba, niż ziemi mieszkańcom,/
+Bo tam zostanę na wieki<end id="e1188559489751"/>; tymczasem/
+Ty tu znieważaj święte prawa bogów.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Ja nie znieważam ich, nie będąc w mocy/
+Działać na przekór stanowieniom władców.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Rób po twej myśli; ja zaś wnet podążę,/
+By kochanemu bratu grób usypać.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>O ty nieszczęsna! serce drży o ciebie.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Nie troszcz się o mnie; nad twoim radź losem.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Ale nie zdradzaj twej myśli nikomu,/
+Kryj twe zamiary, ja też je zataję.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O nie! mów głośno, bo ciężkie ty kaźnie/
+Ściągnąć byś mogła milczeniem na siebie.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Z żarów twej duszy mroźne mieciesz słowa.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Lecz miła jestem tym, o których stoję.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Jeśli podołasz w trudnych mar pościgu.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Jak nie podołam, to zaniecham dzieła.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Nie trza się z góry porywać na mary.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Kiedy tak mówisz, wstręt budzisz w mym sercu/
+I słusznie zmierzisz się także zmarłemu;/
+<begin id="b1188560333104"/><motyw id="m1188560333104">Śmierć bohaterska</motyw>Pozwól, bym ja wraz z moim zaślepieniem/
+Spojrzała w oczy grozie; bo ta groza/
+Chlubnej mi śmierci przenigdy nie wydrze.<end id="e1188560333104"/>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Jeśli tak mniemasz, idź, lecz wiedz zarazem,/
+Żeś nierozważna, choć miłym tyś miła.
+</strofa>
+</kwestia><end id="e1188565612339"/>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O słońca grocie, coś jasno znów Tebom<pr>Wersy 99-160: liczba wierszy w ten sposób podana odnosi się do wierszy tekstu oryginalnego.</pr>/
+<wers_wciety typ="2">Błysnął po trudach i znoju,</wers_wciety>/
+Złote dnia oko, przyświecasz ty niebom/
+<wers_wciety typ="2">I w Dirki<pr>Dirke --- źródło na północny zachód od Teb.</pr> nurzasz się zdroju.</wers_wciety>/
+Witaj! Tyś sprawił, że wrogów mych krocie/
+<wers_wciety typ="2">W dzikim pierzchnęły odwrocie.</wers_wciety>
+</strofa>
+
+<strofa>
+<wers_wciety typ="2">Bo Polinika gniewny spór</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Krwawy zażegł w ziemi bój,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Z chrzęstem zapadł, z szumem piór</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Śnieżnych orłów lotny rój,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">I zbroice liczne błysły,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">I z szyszaków pióra trysły.</wers_wciety>
+</strofa>
+
+<strofa>
+I wróg już wieńcem dzid groźnych otoczył/
+<wers_wciety>Siedmiu bram miasta gardziele,</wers_wciety>/
+Lecz pierzchł, nim w mojej krwi strugach się zbroczył,/
+<wers_wciety>Zanim Hefajstos<pr>Hefajstos --- bóg ognia, tu w znaczeniu: pożar.</pr> ognisty w popiele</wers_wciety>/
+Pogrążył mury, bo z tyłu nawałem/
+<wers_wciety>Runął na smoka<pr><slowo_obce>na smoka</slowo_obce> --- bo Adrastos, najprzedniejszy wśród najeźdźców, miał smoka wyrzeźbionego na tarczy.</pr> Ares z wojny szałem.</wers_wciety>
+</strofa>
+
+<strofa>
+<wers_wciety typ="2">Bo Zeus nie cierpi dumnych głów,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="3">A widząc ich wyniosły lot</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">I złota chrzęst, i pychę słów,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="3">Wypuścił swój piorunny grot<pr><slowo_obce>piorunny grot</slowo_obce> --- jeden z siedmiu książąt, którzy najechali Teby, olbrzymi Kapaneus, runął rażony od gromu Zeusa.</pr></wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">I w zwycięstwa samym progu</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="3">Skarcił butę w dumnym wrogu.</wers_wciety>
+</strofa>
+
+<strofa>
+A ugodzony wznak na ziemię runie/
+<wers_wciety>Ten, który w namiętnym gniewie</wers_wciety>/
+Miasto pogrzebać chciał w ognia całunie/
+<wers_wciety>I jak wicher dął w zarzewie.</wers_wciety>/
+Legł on od Zeusa gromu powalony,/
+Innym znów Ares inne znaczy zgony.
+</strofa>
+
+<strofa>
+<wers_wciety typ="2">Bo siedmiu --- siedmiu strzegło wrót,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="3">Na męża mąż wymierzył dłoń,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Dziś w stosach lśni za zwycięstw trud</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="3">Ku Zeusa czci pobitych broń.</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Ale przy jednej miasta bramie</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="3">Nie błyszczy żaden chwały łup,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Gdzie brat na brata podniósł ramię,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="3">Tam obok trupa poległ trup.</wers_wciety>
+</strofa>
+
+<strofa>
+Więc teraz Nike,<pe>Nike --- bogini zwycięstwa, także: samo zwycięstwo.</pe> czci syta i sławy,/
+<wers_wciety>Zwraca ku Tebom radosne swe oczy,</wers_wciety>/
+Po twardym znoju i po walce krwawej/
+<wers_wciety>Rzezi wspomnienie niech serca nie mroczy;</wers_wciety>/
+Idźmy do świątyń, a niechaj na przedzie/
+Teb skoczny Bakchus<pr>Bakchus urodził się rzekomo w Tebach z matki Semeli, dlatego nazywano go <wyroznienie>tebańskim</wyroznienie> bogiem.</pr> korowody wiedzie.
+</strofa>
+
+<strofa>
+<wers_wciety typ="2">Lecz otóż widzę, jak do nas tu zdąża</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="3">Kreon, co ziemią tą włada,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Nowy bóstw wyrok go w myślach pogrąża,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="3">Ważne on plany waży i układa.</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Widno, że zbadać chciałby nasze zdanie,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Skoro tu starców wezwał na zebranie.</wers_wciety>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O Tebańczycy, nareszcie bogowie/
+Z burzy i wstrząśnień wyrwali to miasto;/
+A jam was zwołał tutaj przed innymi,/
+Boście wy byli podporami tronu/
+Za Laiosa i Edypa rządów,/
+I po Edypa zgonie młodzieniaszkom/
+Pewną swą radą służyliście chętnie./
+Kiedy zaś oni za losu wyrokiem/
+Polegli obaj w bratobójczej walce,/
+Krwią pokajawszy braterskie prawice,/
+Wtedy ja władzę i tron ten objąłem,/
+Który mi z prawa po zmarłych przypada./
+<begin id="b1188560798082"/><motyw id="m1188560798082">Władza</motyw>Trudno jest duszę przeniknąć człowieka,/
+Jego zamysły i pragnienia, zanim/
+On ich na szerszym nie odsłoni polu./
+Ja tedy władcę, co by, rządząc miastem,/
+Wnet się najlepszych nie imał zamysłów/
+I śmiało woli swej nie śmiał ujawnić,/
+Za najgorszego uważałbym pana./
+A gdyby wyżej nad dobro publiczne/
+Kładł zysk przyjaciół, za nic bym go ważył./
+I nie milczałbym, klnę się na Jowisza/
+Wszechwidzącego, gdybym spostrzegł zgubę/
+Zamiast zbawienia kroczącą ku miastu./
+Nigdy też wroga nie chciałbym ojczyzny/
+Mieć przyjacielem, o tym przeświadczony,/
+Że nasze szczęście w szczęściu miasta leży,/
+I jego dobro przyjaciół ma raić./
+Przez te zasady podnoszę to miasto/
+I tym zasadom wierny obwieściłem/
+Ukaz ostatni na Edypa synów./
+Aby dzielnego w walce Eteokla./
+Który w obronie poległ tego miasta,/
+W grobie pochować i uczcić ofiarą,/
+Która w kraj zmarłych za zacnymi idzie;/
+Brata zaś jego, Polinika mniemam,/
+Który to bogów i ziemię ojczystą/
+Naszedł z wygnania i ognia pożogą/
+Zamierzał zniszczyć, i swoich rodaków/
+Krwią się napoić, a w pęta wziąć drugich,/
+Wydałem rozkaz, by chować ni płakać/
+Nikt się nie ważył, lecz zostawił ciało/
+Przez psy i ptaki w polu poszarpane./
+Taka ma wola, a nie ścierpię nigdy,/
+By źli w nagrodzie wyprzedzili prawych./
+Kto za to miastu temu dobrze życzy,/
+W zgonie i w życiu dozna mej opieki.<end id="e1188560798082"/>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Tak więc, Kreonie, raczysz rozporządzać/
+Ty co do wrogów i przyjaciół grodu,/
+A wszelka władza zaprawdę ci służy,/
+I nad zmarłymi, i nami, co żyjem.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>A więc czuwajcie nad mymi rozkazy.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Poleć młodszemu straż nad tym i pieczę.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Przecież tam stoją straże w pogotowiu.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Czegóż byś tedy od nas jeszcze żądał?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Byście niesfornym stanęli oporem.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Głupi ten, kto by na śmierć się narażał.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Tak, śmierć go czeka! Lecz wielu do zguby/
+Popchnęła żądza i zysku rachuby.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O najjaśniejszy, nie powiem, że w biegu/
+Spiesząc ja tutaj tak się zadyszałem,/
+Bom ja raz po raz przystawał po drodze/
+I chciałem na zad zawrócić z powrotem,/
+A dusza tak mi mówiła co chwila:/
+Czemuż to, głupi, ty karku nadstawiasz?/
+Czemuż tak lecisz? przecież może inny/
+Donieść to księciu; na cóż ty masz skomleć?/
+Tak sobie myśląc, spieszyłem powolnie,/
+A krótka droga wraz mi się wzdłużała./
+Na koniec myślę: niech będzie, co będzie,/
+I staję, książę, przed tobą i powiem,/
+Choć tak po prawdzie sam nie wiem zbyt wiele./
+A zresztą tuszę, że nic mnie nie czeka,/
+Chyba, co w górze było mi pisane.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Cóż więc nadmierną przejmuje cię trwogą?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Zacznę od siebie, żem nie zrobił tego,/
+Co się zdarzyło, anim widział sprawcy,/
+Żem więc na żadną nie zarobił karę.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Dzielnie warujesz i wałujesz sprawę,/
+Lecz jasne, że coś przynosisz nowego.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Bo to niesporo na plac ze złą wieścią.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Lecz mów już w końcu i wynoś się potem.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+A więc już powiem. Trupa ktoś co tylko/
+Pogrzebał skrycie i wyniósł się chyłkiem,/
+Rzucił garść ziemi i uczcił to ciało.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Co mówisz? Któż był tak bardzo bezczelny?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Tego ja nie wiem, bo żadnego znaku/
+Ani topora, motyki nie było./
+Ziemia wokoło była gładka, zwarta,/
+Ani w niej stopy, ni żadnej kolei,/
+Lecz, krótko mówiąc, sprawca znikł bez śladu./
+Skoro też jeden ze straży rzecz wskazał,/
+Zaraz nam w myśli, że w tym jakieś licho./
+Trup znikł, a leżał nie pod grubą zaspą,/
+Lecz przyprószony, jak czynią, co winy/
+Się wobec zmarłych strachają; i zwierza/
+Lub psów szarpiących trupy ani śladu./
+Więc zaczął jeden wyrzekać na drugich,/
+Jeden drugiego winować, i było/
+Blisko już bójki, bo któż by ich zgodził?/
+W każdym ze straży wietrzyliśmy sprawcę,/
+Lecz tak na oślep, bo nikt się nie przyznał./
+I my gotowi: i żary brać w ręce,/
+I w ogień skoczyć, i przysiąc na bogów,/
+Że nie my winni, ani byli w spółce/
+Z tym, co obmyślił tę rzecz i wykonał./
+Więc koniec końcem, gdy dalej tak nie szło,/
+Jeden rzekł słowo, które wszystkim oczy/
+Zaryło w ziemię; bośmy nie wiedzieli,/
+Co na to odrzec, a strach nas zdjął wielki,/
+Co z tego będzie. Rzekł więc na ten sposób,/
+Że tobie wszystko to donieść należy./
+I tak stanęło, a mnie nieszczęsnemu/
+Los kazał zażyć tej przyjemnej służby./
+Więc po niewoli sobie i wam staję./
+Bo nikt nie lubi złych nowin zwiastuna.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O panie, mnie już od dawna się roi,/
+Że się bez bogów przy tym nie obeszło.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Milcz, jeśli nie chcesz wzbudzić mego gniewu,/
+I prócz starości ukazać głupoty./
+Bo brednie pleciesz, mówiąc, że bogowie/
+O tego trupa na ziemi się troszczą./
+Czyżby z szacunku, jako dobroczyńcę,/
+Jego pogrzebli, jego, co tu wtargnął,/
+Aby świątynie i ofiarne dary/
+Zburzyć, spustoszyć ich ziemię i prawa?/
+Czyż, według ciebie, bóstwa czczą zbrodniarzy?/
+O nie, przenigdy! Lecz tego tu miasta/
+Ludzie już dawno przeciw mnie szemrając/
+Głową wstrząsali i jarzmem ukrycie/
+Przeciw mym rządom i mojej osobie./
+Wiem ja to dobrze, że za ich pieniądze/
+Straże się tego dopuściły czynu./
+Bo nie ma gorszej dla ludzi potęgi,/
+Jak pieniądz: on to i miasta rozburzą,/
+On to wypiera ze zagród i domu,/
+On prawe dusze krzywi i popycha/
+Do szpetnych kroków i nieprawych czynów./
+Zbrodni on wszelkiej ludzkości jest mistrzem/
+I drogowskazem we wszelkiej sromocie./
+A ci, co czyn ten za pieniądz spełnili,/
+Wreszcie spóźnione wywołali kaźnie./
+Bo jeśli dotąd Zeusowi hołd składam,/
+Miarkuj to dobrze, a klnę się przysięgą,/
+Jeśli wy zaraz schwytanego sprawcy/
+Nie dostawicie przed moje oblicze,/
+To jednej śmierci nie będzie wam dosyć,/
+Lecz wprzódy wisząc będziecie zeznawać,/
+Byście w przyszłości wiedzieli, skąd grabić/
+I ciągnąć zyski, i mieli naukę,/
+Że nie na wszelki zysk godzić należy./
+Bo to jest pewne, że brudne dorobki/
+Częściej do zguby prowadzą, niż szczęścia.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Wolnoż mi mówić? czy pójść mam w milczeniu?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Czyż nie wiesz jeszcze, jak głos twój mi wstrętny?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Uszy ci rani, czy też duszę twoją?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Cóż to? chcesz badać, skąd idą me gniewy?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Sprawca ci duszę, a ja uszy trapię.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Cóż to za urwisz z niego jest wierutny!</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>A przecież nie ja czyn ten popełniłem.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Ty! --- swoją duszą frymarcząc w dodatku.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O nie!/
+Próżne to myśli, próżniejsze domysły.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Zmyślne twe słowa, lecz jeżeli winnych/
+Mi nie stawicie, to wnet wam zaświta,/
+Że brudne zyski sprowadzają kaźnie.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O, niech go ujmą, owszem, lecz cokolwiek/
+Teraz się stanie za dopustem losu;/
+Ty mnie już tutaj nie zobaczysz więcej;/
+Bo już i teraz dziękuję ja bogom,/
+Żem wbrew nadziei stąd wyszedł bez szwanku.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Siła jest dziwów, lecz nad wszystkie sięga/
+<wers_wciety typ="2">Dziwy człowieka potęga.</wers_wciety>/
+Bo on prze śmiało poza sine morze,/
+<wers_wciety typ="2">Gdy toń się wzdyma i kłębi.</wers_wciety>/
+I z roku na rok swym lemieszem porze/
+<wers_wciety typ="2">Matkę-ziemicę do głębi.</wers_wciety>
+</strofa>
+
+<strofa>
+Lotny ród ptaków i stepu zwierzęta/
+I dzieci fali usidla on w pęta,/
+<wers_wciety typ="2">Wszystko rozumem zwycięży.</wers_wciety>/
+Dzikiego zwierza z gór ściągnie na błonie,/
+Krnąbrny kark tura i grzywiaste konie/
+<wers_wciety typ="2">Ujarzmi w swojej uprzęży.</wers_wciety>
+</strofa>
+
+<strofa>
+Wynalazł mowę i myśli dal skrzydła/
+I życie ujął w porządku prawidła,/
+Od mroźnych wichrów na deszcze i gromy/
+Zbudował sobie schroniska i domy,/
+<wers_wciety typ="2">Na wszystko z radą on gotów.</wers_wciety>/
+Lecz choćby śmiało patrzał w wiek daleki./
+Choć ma na bóle i cierpienia leki./
+<wers_wciety typ="2">Śmierci nie ujdzie on grotów.</wers_wciety>
+</strofa>
+
+<strofa>
+A sił potęgę, które w duszy tleją,/
+Popchnie on zbrodni lub cnoty koleją;/
+Jeżeli prawa i bogów cześć wyzna./
+<wers_wciety typ="2">To hołd mu odda ojczyzna;</wers_wciety>/
+A będzie jej wrogiem ten, który nie z bogiem/
+<wers_wciety typ="2">Na cześć i prawość się ciska.</wers_wciety>/
+Niechajby on sromu mi nie wniósł do domu./
+<wers_wciety typ="2">Nie skalał mego ogniska.</wers_wciety>
+</strofa>
+
+<strofa>
+Lecz jakiż widok uderza me oczy?/
+Czyż ja zdołałbym wbrew prawdzie zaprzeczyć,/
+Że to dzieweczka idzie Antygona?/
+O ty nieszczęsna, równie nieszczęsnego/
+Edypa córo!/
+Cóż-że się stało? czy cię na przestępstwie/
+Ukazu króla schwytano, i teraz/
+Wskutek tej zbrodni prowadzą jak brankę?
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Oto jest dziewka, co to popełniła./
+Tę schwytaliśmy. Lecz gdzieżeż jest Kreon?
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Wychodzi oto z domu w samą porę.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Cóż to? jakież tu zeszedłem zdarzenie?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Niczego, panie, nie trza się odrzekać,/
+Bo myśl późniejsza kłam zada zamysłom;/
+Ja bo dopiero kląłem, że już nigdy/
+Nie stanę tutaj po groźbach, coś miotał,/
+Ale ta nowa, wielka niespodzianka/
+Nie da się zmierzyć z nijaką radością;/
+Idę wiec, chociaż tak się zaklinałem,/
+Wiodąc tę dziewkę, którą przychwytano,/
+Gdy grób gładziła; żaden los tym razem/
+Mnie tu nie przywiódł, lecz własne odkrycie./
+Sądź ją i badaj; jam sobie zasłużył,/
+Bym z tych opałów wydostał się wreszcie.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Jakim sposobem i gdzieżeś ją schwytał?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Trupa pogrzebiąc. W dwóch słowach masz wszystko.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Czy pewny jesteś tego, co tu głosisz?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Na własne oczy przecież ją widziałem/
+Grzebiącą trupa; chyba jasno mówię.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Więc na gorącym zszedłeś ją uczynku?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>STRAŻNIK</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Tak się rzecz miała: kiedyśmy tam przyszli,/
+Groźbami twymi srodze przepłoszeni,/
+Zmietliśmy z trupa ziemię i znów nagie/
+I już nadpsute zostawiwszy ciało/
+Na bliskim wzgórzu siedliśmy, to bacząc,/
+By nam wiatr nie niósł wstrętnego zaduchu./
+A jeden beształ drugiego słowami,/
+By się nie lenić i nie zaspać sprawy./
+To trwało chwilę; a potem na niebie/
+Zabłysnął w środku ognisty krąg słońca/
+I grzać poczęło; aż nagle się z ziemi/
+Wicher poderwał i wśród strasznej trąby/
+Wył po równinie, drąc liście i korę/
+Z drzew, i zapełnił kurzawą powietrze;/
+Przymknąwszy oczy, drżeliśmy od strachu./
+A kiedy wreszcie ten szturm się uciszył,/
+Widzimy dziewkę, która tak boleśnie/
+Jak ptak zawodzi, gdy znajdzie swe gniazdo/
+Obrane z piskląt i opustoszałe./
+Tak ona, trupa dojrzawszy nagiego,/
+Zaczyna jęczeć i przekleństwa miotać/
+Na tych, co brata obnażyli ciało./
+I wnet przynosi garść suchego piasku,/
+A potem z wiadra, co dźwiga na głowie,/
+Potrójnym płynem martwe skrapia zwłoki<pr><slowo_obce>Potrójnym płynem martwe skrapia zwłoki</slowo_obce> --- Antygona skropiła ciało płynem zmieszanym z wina, mleka i oliwy.</pr>./
+My wiec rzucimy się na nią i dziewkę/
+Chwytamy, ona zaś nic się nie lęka./
+Badamy dawne i świeże jej winy./
+Ona zaś żadnej nie zaprzecza zbrodni,/
+Co dla mnie miłe, lecz i przykre było./
+Bo że z opałów sam się wydostałem,/
+Było mi słodkie, lecz żem w nie pogrążył/
+Znajomych, przykre. Chociaż ostatecznie,/
+Skórom ja cały, resztę lekko ważę.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba><begin id="b1188561690295"/><motyw id="m1188561690295">Konflikt</motyw>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Lecz ty, co głowę tak skłaniasz ku ziemi,/
+Mów, czy to prawda, czy donos kłamliwy?
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Jam to spełniła, zaprzeczyć nie myślę.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Ty więc się wynoś, gdzie ci się podoba,/
+Wolny od winy i ciężkich podejrzeń./
+A ty odpowiedz mi teraz w dwóch słowach,/
+Czyżeś wiedziała o moim zakazie?
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Wiedziałam dobrze. Wszakże nie był tajny.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>I śmiałaś wbrew tym stanowieniom działać?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Przecież nie Jowisz obwieścił to prawo,/
+Ni wola Diki<pr>Dike, bogini sprawiedliwości, córka Jowisza, siedząca na tronie obok niego. Inne wyobrażenie wyznaczało jej tron w podziemiach, tam, gdzie się na ludzi wymierza sprawiedliwość.</pr> podziemnych bóstw siostry,/
+Taka ród ludzki związała ustawą./
+A nie mniemałam, by ukaz twój ostry/
+Tyle miał wagi i siły w człowieku,/
+Aby mógł łamać święte prawa boże,/
+Które są wieczne i trwają od wieku,/
+Że ich początku nikt zbadać nie może./
+Ja więc nie chciałam ulęknąć się człeka/
+I za złamanie praw tych kiedyś bogom/
+Zdawać tam sprawę. Bom śmierci ja pewna/
+Nawet bez twego ukazu; a jeśli/
+Wcześniej śmierć przyjdzie, za zysk to poczytam./
+Bo komu przyszło żyć wśród nieszczęść tylu,/
+Jakże by w śmierci zysku nie dopatrzył?/
+Tak więc nie mierzi mnie śmierci ta groźba,/
+Lecz mierziłoby mnie braterskie ciało/
+Niepogrzebane. Tak, śmierć mnie nie straszy,/
+A jeśli głupio działać ci się zdaję,/
+Niech mój nierozum za nierozum staje.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Krnąbrne po krnąbrnym dziewczyna ma ojcu/
+Obejście, grozie nie ustąpi łatwo.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Lecz wiedz, że często zamysły zbył harde/
+Spadają nisko, że często się widzi./
+Jako żelazo najtwardsze wśród ognia/
+Gnie się i mimo swej twardości pęka;/
+Wiem też, że drobne wędzidło rumaki/
+Dzikie poskramia. Bo tym nieprzystojna/
+Wyniosłość, którzy u innych w niewoli./
+Dziewka ta jedną splamiła się winą/
+Rozkazy dane obchodząc i łamiąc,/
+Teraz przed drugim nie sroma się gwałtem,/
+Z czynu się chełpi i nadto urąga./
+Lecz nie ja mężem, lecz ona by była,/
+Gdyby postępek ten jej uszedł płazem./
+Ale czy z siostry, czy choćby i bliższej/
+Krwią mi istoty ona pochodziła,/
+Ona i siostra nie ujdą przenigdy/
+Śmierci straszliwej; bo i siostrę skarcę,/
+Że jej spólniczką była w tym pogrzebie./
+Wołać mi tamtą, którą co dopiero/
+Widziałem w domu zmieszaną, szaloną./
+Tak duch zazwyczaj tych zdradza, co tajnie/
+Się dopuścili jakiegoś występku./
+Wstręt zaś ja czuję przeciw tym złoczyńcom,/
+Którzy swe grzechy chcą polem upiększać.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Chceszli co więcej, czyli śmierć mi zadać?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>O! nie! w tym jednym zawiera się wszystko.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Więc na cóż zwlekać?. Jako twoje słowa/
+Mierżą, i oby zawsze mnie mierziły,/
+Tak wstrętne tobie wszelkie me postępki./
+A jednak, skąd bym piękniejszą ja sławę/
+Uszczknęła, jako z brata pogrzebania./
+I ci tu wszyscy rzecz by pochwalili,/
+Gdyby im trwoga nie zawarła mowy./
+Ale tyranów los ze wszech miar błogi,/
+Wolno im czynić, co zechcą, i mówić.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Sama tak sądzisz pośród Kadinejczyków.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>I ci tak sądzą, lecz stulają wargi.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Nie wstyd ci, jeśli od tych się wyróżniasz?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Czcić swe rodzeństwo nie przynosi wstydu.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Nic był ci bratem ten, co poległ drugi?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Z jednego ojca i matki zrodzonym.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Czemuż więc niesiesz cześć, co jemu wstrętna?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Zmarły nie rzuci mi skargi tej w oczy.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Jeśli na równi z nim uczcisz złoczyńcę?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Nie jak niewolnik, lecz jak brat on zginął.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KKEON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>On, co pustoszył kraj, gdy tamten bronił?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>A jednak Hades pożąda praw równych.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Dzielnemu równość ze złym nie przystoi.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Któż wie, czy takie wśród zmarłych są prawa?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Wróg i po śmierci nie stanie się miłym.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa><wers_cd>Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić.</wers_cd></strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Jeśli chcesz kochać, kochaj ich w Hadesie,/
+U mnie nie będzie przewodzić kobieta.<end id="e1188561690295"/>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Lecz otóż wiodą Ismenę, o panie,/
+Widać jej boleść i słychać jej łkanie./
+A jakaś chmura przesłania jej oczy/
+<wers_wciety typ="2">I piękną dziewki twarz mroczy.</wers_wciety>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O ty, co w domu przypięłaś się do mnie/
+Jak wąż podstępnie, żem wiedzieć wręcz nie mógł./
+Iż na mą zgubę dwa wyrodki żywię,/
+Nuże, mów teraz, czyś była wspólniczką/
+W tym pogrzebaniu, lub wyprzyj się winy.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<begin id="b1188561970096"/><motyw id="m1188561970096">Siostra</motyw><naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Winna ja jestem, jak stwierdzi to siostra,/
+I biorę na się tej zbrodni połowę.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Lecz sprawiedliwość przeczy twym twierdzeniom;/
+Aniś ty chciała, ni jać przypuściłam.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Jednak w niedoli twojej nie omieszkam/
+Wziąć na się cząstkę twych cierpień i kaźni.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Hades i zmarli wiedzą, kto to zdziałał./
+<begin id="b1188561798583"/><motyw id="m1188561798583">Miłość</motyw>Słowami świadczyć miłość --- to nie miłość.<end id="e1188561798583"/>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O, nie zabraniaj mi, siostro, choć w śmierci/
+Z tobą się złączyć i uczcić zmarłego.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Nie chcę twej śmierci, a nie zwij twym dziełem/
+Coś nie sprawiła; mój zgon starczy bratu.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Lecz jakiż żywot mnie czeka bez ciebie?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Pytaj Kreona! Zwykłaś nań ty baczyć.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Po cóż mnie dręczysz bez żadnej potrzeby?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Cierpię ja, że mi śmiać przyszło się z ciebie.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>W czym bym choć teraz ci przydać się mogła?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Myśl o ratunku, ja go nie zawiszczę.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>O, ja nieszczęsna! więc chcesz mnie porzucić?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Wybrałaś życie --- ja życia ofiarę.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Skąd wiesz, co na dnie słów moich się kryje?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>W słowach ty rady, ja szukałam w czynie.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>A jednak wina ta sama nas łączy.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Bądź zdrowa, żyjesz, --- a moja już dusza/
+W krainie śmierci... zmarłym świadczyć może.
+</strofa>
+</kwestia><end id="e1188561970096"/>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Z dziewcząt się jednej teraz zwichnął rozum,/
+Druga od młodu wciąż była szalona.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O władco, w ludziach zgnębionych nieszczęściem/
+Umysł się chwieje pod ciosów obuchem.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>W tobie zaiste, co łączysz się z zbrodnią,</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Bo cóż mi życie warte bez mej siostry?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Jej nie nazywaj --- bo ona już zmarła.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Więc narzeczoną chcesz zabić ty syna?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Są inne łany dla jego posiewu.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Lecz on był dziwnie do niej dostrojony.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Złymi dla synów niewiasty się brzydzę.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ISMENA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Drogi Hajmonie, jak ojciec cię krzywdzi!</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Twój głos i swadźby zbyt mierżą mnie twoje.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>A więc chcesz wydrzeć kochankę synowi?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Hades posłaniem będzie tej miłości.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Taka więc wola, że ta umrzeć musi?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Twoja i moja; lecz dosyć tych zwlekań;/
+Wiedźcie je, sługi, w dom, bo odtąd mają/
+Żyć jak niewiasty, nie według swej woli./
+Toć i zbyt śmiałe ulękną się serca,/
+Gdy widmo śmierci zaglądnie im w oczy.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Szczęśliwy, kogo w życiu klęski nie dosięgły,/
+Bo skoro bóg potrząśnie domowymi węgły,/
+<wers_wciety typ="2">Z jednego gromu cały szereg nieci,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Po ojcach godzi i w dzieci.</wers_wciety>/
+Tak jako fale na morzu się piętrzą,/
+Gdy wicher tracki<pr><slowo_obce>wicher tracki</slowo_obce> --- morze na wybrzeżach Tracji uchodziło za bardzo burzliwe.</pr> do głębiny wpadnie/
+I ryje iły drzemiące gdzieś na dnie,/
+Aż brzeżne skały od burzy zajęczą: ---
+</strofa>
+
+<strofa>
+Tak już od wieków w Labdakidów domy/
+Po dawnych gromach nowe godzą gromy,/
+<wers_wciety typ="2">Bóle minionych pokoleń</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Nie niosą ulg i wyzwoleń.</wers_wciety>/
+I ledwie słońce promienie rozpostrze/
+Ponad ostatnią odnogą rodzeństwa,/
+A już bóstw krwawych podcina ją ostrze,/
+Obłęd i szału przekleństwa.
+</strofa>
+
+<strofa>
+O Zeusie, któż się z twą potęgą zmierzy?/
+Ciebie ni czasu odwieczne miesiące,/
+Ni sen nie zmoże wśród swoich obierzy./
+Ty, co Olimpu szczyty jaśniejące/
+<wers_wciety typ="2">Przez wieki dzierżysz promienny,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Równy w swej sile, niezmienny.</wers_wciety>/
+A wieczne prawo gniecie ziemi syny,/
+Że nikt żywota nie przejdzie bez winy.
+</strofa>
+
+<strofa>
+Nadzieja złudna, bo jednym da skrzydła,/
+<wers_wciety typ="2">Drugich omota w swe sidła;</wers_wciety>/
+Żądz lotnych wzbudzi w nich ognie./
+<wers_wciety typ="2">Aż życie pióra te pognie.</wers_wciety>/
+A wieczną prawda, że w przystępie dumy/
+Mienią dobrymi ci nieprawe czyny./
+Którym bóg zmieszał rozumy!/
+Nikt się na ziemi nie ustrzeże winy./
+</strofa>
+
+<strofa>
+Lecz otóż Hajmon, z twojego potomstwa/
+Wiekiem najmłodszy; widocznie boleje/
+Nad ciężkim losem swej umiłowanej/
+<wers_wciety typ="2">I po swym szczęściu łzy leje.</wers_wciety>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Wkrótce przejrzymy jaśniej od wróżbitów./
+O synu! czyż ty przybywasz tu gniewny/
+Wskutek wyroku na twą narzeczoną,/
+Czy w każdej doli zachowasz mnie miłość?
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Twoim ja, ojcze! Skoro mądrze radzisz,/
+Idę ja chętnie za twoim przewodem;/
+I żaden związek nie będzie mi droższy/
+Ponad wskazówki z ust twoich rozumnych.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O! tak, mój synu, być zawsze powinno,/
+Zdanie ojcowskie ponad wszystkim ważyć./
+Przecież dlatego błagają ojcowie,/
+Aby powolnych synów dom im chował,/
+Którzy by krzywdy od wrogów pomścili,/
+A równo z ojcem uczcili przyjaciół./
+Kto by zaś płodził potomstwo nic warte,/
+Cóż by on chował, jak troski dla siebie,/
+A wobec wrogów wstyd i pośmiewisko?/
+Synu, nie folguj wiec żądzy, nie porzuć/
+Dla marnej dziewki rozsądku, wiedz dobrze,/
+Że nie ma bardziej mroźnego uścisku,/
+Jak w złej kobiety ramionach; bo trudno/
+O większą klęskę, jako zły przyjaciel./
+Przeto ze wstrętem ty porzuć tę dziewkę,/
+Aby w Hadesie innemu się dała./
+Bo skorom poznał, że z całego miasta/
+Ona jedyna, oparła się prawu,/
+Nie myślę stanąć wszem wobec jak kłamca,/
+Ale ją stracę; rodzinnego Zeusa<pr><slowo_obce>Zeus rodzinny</slowo_obce> --- Zeus opiekuńczy nad rodziną.</pr>/
+Niechby błagała; <begin id="b1188562576807"/><motyw id="m1188562576807">Dom, Państwo</motyw>jeśli wśród rodziny/
+Nie będzie ładu, jak obcych poskromię?/
+Bo kto w swym domu potrafi się rządzić,/
+Ten sterem państwa pokieruje dobrze;/
+Kto zaś zuchwale przeciw prawu działa/
+I tym, co rządzą, narzucać chce wolę,/
+Ten nie doczeka się mego uznania./
+Wybrańcom ludu posłusznym być trzeba/
+W dobrych i słusznych, nawet w innych sprawach./
+Takiego męża rządom bym zaufał,/
+Po takim służby wyglądał ochotnej,/
+Taki by w starciu oszczepów i w walce/
+Wytrwał na miejscu jak dzielny towarzysz./
+Nie ma zaś większej klęski od nierządu,/
+On gubi miasta, on domy rozburza,/
+On wśród szeregów roznieca ucieczkę./
+Zaś pośród mężów powolnych rozkazom/
+Za życia puklerz stanie posłuszeństwo./
+Tak więc wypada strzec prawa i władzy/
+I nie ulegać niewiast samowoli./
+Jeżeli upaść, to z ręki paść męskiej,/
+Bo hańba doznać od niewiasty klęski.
+</strofa>
+</kwestia><end id="e1188562576807"/>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Nam, jeśli starość rozumu nie tłumi,/
+Zdajesz się mówić o tym bardzo trafnie.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Ojcze, najwyższym darem łaski bogów/
+Jest niewątpliwie u człowieka rozum./
+A ja słuszności twoich słów zaprzeczyć/
+Ani bym umiał, ani chciałbym zdołać./
+Ale sąd zdrowy mógłbym mieć też inny./
+Mam ja tę wyższość nad tobą, że mogę/
+Poznać, co ludzie mówią, czynią, ganią,/
+Bo na twój widok zdejmuje ich trwoga,/
+I słowo, ciebie rażące, zamiera./
+A więc cichaczem przyszło mi wysłuchać,/
+Jak miasto nad tą się żali dziewicą,/
+Że ze wszech niewiast najmniej ona winna,/
+Po najzacniejszym czynie marnie kończy./
+Czyż bo ta, co w swym nie przeniosła sercu,/
+By brat jej leżał martwy bez pogrzebu,/
+Psom na pożarcie i ptactwu dzikiemu,/
+Raczej nagrody nie godna jest złotej?/
+Takie się głosy odzywają z cicha./
+Ja zaś, o ojcze, niczego nie pragnę,/
+Jak by się tobie dobrze powodziło./
+Bo jestli większy skarb nad dobre imię/
+Ojca dla dzieci, lub dzieci dla ojca?/
+Nie żyw więc tego, ojcze, przeświadczenia,/
+Że tylko twoje coś warte jest zdanie;/
+Bo kto jedynie sam sobie zawierzy,/
+Na swojej mowie polega i duszy,/
+Gdy go odsłonią, pustym się okaże./
+Choćby był mądry, przystoi mężowi/
+Ciągle się uczyć, a niezbyt upierać./
+Widzisz przy rwących strumieniach, jak drzewo,/
+Które się nagnie, zachowa konary,/
+A zbyt oporne z korzeniami runie./
+Także i żeglarz, który zbyt naciągnie/
+Żagle i folgi nie daje, przewróci/
+Łódź i osiądzie bez ławic na desce./
+Ustąp ty przeto i zaniechaj gniewu,/
+Bo jeśli wolno sądzić mnie młodszemu,/
+Mniemam, że taki człowiek najprzedniejszy,/
+Który opływa w rozum z przyrodzenia;/
+Jeśli tak nie jest --- a i to się zdarzy, ---/
+Niechaj rad dobrych zbyt lekko nie waży.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O panie, słuchaj, jeśli w porę mówi,/
+A ty znów ojca; obaj mądrze prawią.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+A więc w mym wieku mam mądrości szukać/
+I brać nauki u tego młokosa?
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Nie w nieprawości; a jeśli ja młody,/
+To na rzecz raczej, niż wiek, baczyć trzeba.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Na rzecz, niesfornym która cześć oddaje?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Ni słowem śmiałbym cześć taką zalecać.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>A czyż nie w takie popadła ta błędy?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Przeczy głos ludu, co mieszka w Teb grodzie.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Więc lud mi wskaże, co ja mam zarządzać?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Niemal jak młodzian porywczy przemawiasz.</strofa></kwestia>
+
+
+<begin id="b1188562762586"/><motyw id="m1188562762586">Państwo, Władza</motyw><naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Sobie czy innym gwoli ja tu rządzę?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Marne to państwo, co li panu służy.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Czyż nie do władcy więc państwo należy?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Pięknie byś wtedy rządził... na pustyni.</strofa></kwestia><end id="e1188562762586"/>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Ten, jak się zdaje, z tamtą dziewką trzyma.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Jeśli ty dziewką; o ciebie się troskam.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Z ojcem się swarząc, o przewrotny synu?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Bo widzę, że ty z drogi zbaczasz prawej.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Błądzęż ja strzegąc godności mej władzy?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Nie strzeżesz --- władzą pomiatając bogów.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>O niski duchu, na służbie kobiety!</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Bo w służbie złego nie znajdziesz minie nigdy.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Cała twa mowa jej sprawy ma bronić.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Twej sprawy, mojej i podziemnych bogów.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Nigdy już żywcem ty jej nie poślubisz.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Zginie --- to śmiercią sprowadzi zgon inny.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>A więc już groźbą śmiesz we mnie ty godzić?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Cóż warta groźba, gdzie puste zamysły?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Wnet pożałujesz twych nauk, młokosie!</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Nie byłbyś ojcem, rzekłbym, żeś niemądry.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Niewiast służalcze, przestań się uprzykrzać!</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Chcesz więc ty mówić, a drugich nie słuchać?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Doprawdy? Ale, na Olimp, wiedz o tym,/
+Że cię twe drwiny o zgubę przyprawią./
+Wiedźcie tu dziewkę; niechajże wyrodna/
+W oczach kochanka tu ginie natychmiast.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>HAJMON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Nie umrze ona przy mnie! nie marz o tym./
+Nie ujrzę tego! raczej ty nie ujrzysz/
+Więcej mojego oblicza, jeżeli/
+W szale na bliskich porywać się myślisz.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Uniesion gniewem wypadł on, o władco./
+A w młodej głowie rozpacz złym doradcą.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Niech myśli, czyny knuje on zuchwałe/
+Ale tych dziewek nie wyrwie on śmierci,
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Jak to? czyż obie ty zgładzić zamyślasz?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Niewinna ujdzie: słusznie mnie strofujesz.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>A jakiż tamtej gotujesz ty koniec?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Gdzieś na bezludnym zamknę ją pustkowiu./
+W skalistym lochu zostawię żyjącą,/
+Strawy przydając jej tyle, by kaźnię/
+Pozbawić grozy i klątwy nie ściągnąć,/
+A tam jej Hades, którego jedynie/
+Z bogów uwielbia, może da zbawienie, ---/
+Lub pozna wreszcie, jeśli marnie zginie,/
+Że próżną służbą czcić Hadesu cienie.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Miłości, któż się wyrwie z twych obierzy,/
+Miłości, która runiesz na ofiary,/
+W gładkich dziew licach gdy rozniecisz czary./
+Kroczysz po morzu i wśród chat pasterzy,/
+Ni bóg nie ujdzie przed twoim nawałem,/
+Ani śmiertelny. Kim władasz, wre szałem.
+</strofa>
+
+<strofa>
+Za twym podmuchem, do winy/
+Zboczy i prawy wraz człowiek;/
+Spory ty szerzysz wśród jednej rodziny./
+Urok wystrzela zwycięsko spod powiek/
+Dziewicy, sięgnie i praw majestatu/
+Moc Afrodyty, co przewodzi światu.
+</strofa>
+
+<strofa>
+A i ja nawet, chociaż wiernie służę,/
+Prawie się w duszy na ukazy burzę,/
+<wers_wciety typ="2">A boleść serce mi rani,</wers_wciety>/
+Bo straszny widok uderza me oczy:/
+Do wszechchłonącej Antygona kroczy/
+<wers_wciety typ="2">Ciemnej Hadesu przystani.</wers_wciety>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<begin id="b1188563217251"/><motyw id="m1188563217251">Miłość, Rozpacz, Śmierć</motyw><naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Patrzcie, o patrzcie, wy ziemi tej dzieci,/
+Na mnie, kroczącą w smutne śmierci cienie,/
+Oglądającą ostatnie promienie/
+Słońca, co nigdy już mi nie zaświeci,/
+Bo mnie Hadesa dziś ręka śmiertelna/
+Do Acherontu<pr>Acheront --- rzeka Tartaru.</pr> bladych wiedzie włości./
+<wers_wciety typ="2">Ani zaznałam miłości,</wers_wciety>/
+Ani mi zabrzmi żadna pieśń weselna;/
+Ale na zimne Acherontu łoże/
+<wers_wciety typ="2">Ciało nieszczęsne me złożę.</wers_wciety>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba><uwaga>Czy to przypadkiem nie kwestia Przewodnika Chóru? Tak podejrzewam, trzeba by porównać z innnymi wydaniami. DG</uwaga>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Pieśni ty godna, i w chwały rozkwicie/
+W kraj śmierci niesiesz twe życie./
+Ani cię chorób przygnębiło brzemię,/
+Ni miecza ostrze zwaliło na ziemię,/
+Lecz własnowolna, nie dobiegłszy kresu,/
+<wers_wciety typ="2">Żywa w kraj stąpasz Hadesu.</wers_wciety>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Słyszałam niegdyś o frygijskiej Niobie,/
+Córce Tantala, i jej strasznym zgonie./
+Że skamieniała w swej niemej żałobie<pr>Niobe, która miała sześciu synów i sześć córek, urągała Latonie, która miała tylko Apollina i Artemidę. Gniew tych bogów zabił jej dzieci, a ona skamieniała z boleści.</pr>/
+I odtąd ciągle we łzach bólu tonie./
+<wers_wciety typ="2">Skała owiła ją jak bujne bluszcze.</wers_wciety>/
+A na jej szczytach śnieg miecie, deszcz pluszcze;/
+<wers_wciety typ="2">Rozpaczy łkaniem zroszone jej łono, ---</wers_wciety>/
+Mnie też kamienną pościel przeznaczono.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Lecz ona przecież z krwi bogów jest rodem,/
+My śmiertelnego pokolenia płodem./
+Hołd jednak temu, kto choć w śmierci progu/
+<wers_wciety typ="2">Dorówna bogu.</wers_wciety>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Urągasz biednej. Czemuż obelżywą/
+Mową mnie ranisz, pókim jeszcze żywą?/
+Miasto i męże, dzierżący te grody./
+Wzywam was, zwróćcie litosne swe oczy,/
+I wy, Teb gaje i dirkejskie wody,/
+Na mnie, co idę ku ciemnej pomroczy,/
+Nie opłakana przez przyjaciół żale,/
+Do niezwykłego grobowca gdzieś w skale./
+<wers_wciety typ="2">O, ja nieszczęsna!</wers_wciety>/
+Anim ja zmarła, ani też przy życiu,/
+Śmierć mnie już trzyma w swym mroźnym spowiciu.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+W nadmiarze pychy zuchwałej/
+<wers_wciety typ="2">Z tronem się Diki twe myśli i mowy</wers_wciety>/
+Zderzyły w locie, złamały./
+<wers_wciety typ="2">Zły duch cię ściga rodowy.</wers_wciety>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Mowa ta głębią mego serca targa;/
+Dotknąłeś ojca ty sromu,/
+I w słowach twoich rozbrzmiała znów skarga/
+<wers_wciety typ="2">Nad nieszczęściami Labdakidów domu.</wers_wciety>/
+Straszna ja pomnę łożnicę,/
+W której syn z matką zdrożne śluby wiąże./
+<wers_wciety typ="2">Nieszczęśni moi rodzice!</wers_wciety>/
+Klątwą brzemienna dziś do was podążę,/
+Dziewiczość niosąc wam serca./
+O drogi bracie, złowrogie twe śluby<pr><slowo_obce>złowrogie twe śluby</slowo_obce> --- śluby Polinika z córką Adrastosa, które ułatwiły wyprawę Siedmiu na Teby.</pr>/
+Były początkiem pogromu i zguby;/
+Tyś --- choć zmarły --- mój morderca.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHOR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Zmarłych czcić --- czcigodny czyn,/
+<wers_wciety typ="2">Ale godny kaźni błąd</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Łamać prawo, walić rząd.</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Tyś zginęła z własnych win.</wers_wciety>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Bez łez, przyjaciół, weselnego pienia/
+Kroczę już, biedna, ku śmiertelnej toni,/
+Wnet już nie ujrzę ni słońca promienia,/
+Nikł łzy nad moją dolą nie uroni.
+</strofa>
+</kwestia><end id="e1188563217251"/>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Czyżby kto ustał w przedzgonnych tych skargach/
+Gdyby mu dano się żalić bez końca?/
+Bierzcie stąd dziewkę i w ciemnym ją grobie/
+Zawrzyjcie zaraz, jak już nakazałem./
+Tam ją zostawcie samotną, by zmarła,/
+Albo też żywa pędziła dni marne;/
+Tak wobec dziewki zostaniem bez winy,/
+A nie ścierpimy, aby wśród nas żyła.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<begin id="b1188563989733"/><motyw id="m1188563989733">Miłość, Rozpacz, Śmierć</motyw><naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Grobie, ty mojej łożnico miłości,/
+Mieszkanie wieczne, ciemnico sklepiona!/
+Idę do moich, których tylu gości/
+W pozgonnych domach boska Persefona<pr>Persefona --- małżonka Iladesa, pana podziemi.</pr>./
+Za wami idę ja, co w życia wiośnie
+Zginęłam, prawie nie zaznawszy świata./
+A tuszę, że mnie tam przyjmą radośnie,/
+Ty, ojcze, matko, i miła dłoń brata,/
+Bom tu z miłosną służbą wasze ciała/
+Własną obmyła, namaściła ręką;/
+Żem bratnie zwłoki uczciwie grzebała,/
+<wers_wciety typ="2">Taką mnie darzą podzięką!</wers_wciety>/
+Mam u szlachetnych ludzi cześć i chwałę,/
+Lecz potępienie ze strony Kreona,/
+Bo on me czyny uznał za zuchwałe./
+Ręką więc teraz jego uwięziona,/
+Ani zaznawszy słodyczy wesela,/
+Ni uczuć maiki, ni dziatek pieszczoty,/
+Schodzę tak sama i bez przyjaciela,/
+Nieszczęsna, żywa do grobowej groty./
+Jakież to bogów złamałam ustawy?/
+Jakże do bogów podnosić mam modły,/
+Wołać o pomoc, jeżeli czyn prawy,/
+Który spełniłam, uznano za podły?/
+Lecz jeśli z bogów to zrządzenia płynie,/
+Trzeba mi winnej znieść w ciszy cierpienia./
+Jeśli ci błądzą, niech sięgnie ich w winie/
+<wers_wciety typ="2">Kaźń równa z bogów ramienia!</wers_wciety>
+</strofa>
+</kwestia><end id="e1188563989733"/>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Te same burze i te same jeszcze/
+Duszą tej dziewki wciąż miotają dreszcze.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Pachołki, którym wieść ją nakazałem,/
+Swoją powolność ciężko mi... odpłaczą.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Biada! ta mowa grożąca/
+Bliskiego wróżbą mi końca.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+A ja odwagi nie śmiałbym dodawać,/
+Że się te srogie ukazy odwloką.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>ANTYGONA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Ziemi tebańskiej ojczysty ty grodzie,/
+<wers_wciety typ="2">I wy bogowie rodowi,</wers_wciety>/
+Oto mnie wiodą w bezzwłocznym pochodzie/
+<wers_wciety typ="2">Ku samotnemu grobowi.</wers_wciety>/
+Patrzcie na księżnę ostatnią z Teb królów,/
+<wers_wciety typ="2">W ręce siepaczy ujętą,</wers_wciety>/
+Ile mąk ona, ile zniosła bólów/
+<wers_wciety typ="2">Za wierną służbę i świętą.</wers_wciety>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Tak i Danae jasnego dnia zorze/
+Zmienić musiała na loch w miedź obity,/
+<wers_wciety typ="2">W grobowej skryta komorze<pr>Danae została zamknięta przez ojca Akryzjosa w podziemnym lochu, by nie urodziła złowróżbnego syna. Tu ją jednak zapłodnił złotym deszczem Zeus i urodziła słynnego Perseusza.</pr>.</wers_wciety>/
+A przecież ród jej zapewniał zaszczyty/
+I Zeus deszcz złoty na łono jej roni./
+<wers_wciety typ="2">Straszne przeznaczeń obierze!</wers_wciety>/
+Pieniądz, ni siła, ni warowne wieże,/
+<wers_wciety typ="2">Ni morski żagiel przed nimi nie chroni.</wers_wciety>/
+</strofa>
+
+<strofa>
+Hedonów króla Likurga też bucie,/
+<wers_wciety typ="2">Że hardym słowem na boga się miota,</wers_wciety>/
+Bakchus kamienne zgotował okucie,/
+<wers_wciety typ="2">Gdzie zła wykipi ochota<pr>Likurg, baśniowy król Hedonów w Tracji, oparł się kultowi Bakchusa, wyszydzał jego towarzyszki, szalone bachantki i muzy; za to zamknął go bóg w skalnej czeluści.</pr>.</wers_wciety>/
+Rozpoznał on tam za późno swe zbrodnie/
+<wers_wciety typ="2">I pożałował słów gniewu.</wers_wciety>/
+Chciał bo szał boski tłumić i pochodnie,/
+<wers_wciety typ="2">Urągał muzom wśród śpiewu.</wers_wciety>/
+</strofa>
+
+<strofa>
+Gdzie z mórz strzelają kyanejskie progi<pr><slowo_obce>kyanejskie progi</slowo_obce> (łac. Cyaneae) --- skaliste wyspy na Morzu Czarnym przy Bosforze.</pr>,/
+Kraj Salmidesu<pr>Salmy-dessus --- wybrzeże i miasto na trackim brzegu Morza Czarnego.</pr>, dla przybyszów wrogi,/
+Gdzie brzeg Bosforu bałwany roztrąca,/
+Tam widział Ares, jak dzikością wrąca/
+Żona Fineusa pasierby swe nęka./
+Nie mieczem srogim wymierza im cięgi,/
+Lecz krwawą rękę załapią w ócz kręgi,/
+<wers_wciety typ="2">Ostrzem je łupi czółenka<pr>Król Fineus ze Salmidesu ożenił się z Kleopatrą, córką Boreasza, księżniczką z krwi attyckiej. Potem ją porzucił, aby poślubić nimfę nazwiskiem Idaea. Przewrotnej Idaei wydał Fineus swe dzieci z Kleopatry; macocha je oślepiła i następnie zamknęła żywcem w grobowcu. Także ich matka, Kleopatra, zawarta została w kamiennej niewoli.</pr>.</wers_wciety>/
+</strofa>
+
+<strofa>
+Ujęci oni kamienną niewolą,/
+Płaczą nad matki i swoją niedolą./
+Przecież jej przodki z Erechtydów<pr>Erechtydzi --- Ateńczycy; nazwa ta pochodzi od Erechteusa, bohatera ateńskiego rodu.</pr>,/
+Ojcem Boreasz; pośród skał i głogów/
+I burz pędziła dni swoje od młodu,/
+Na chyżych koniach --- prawe dziecię bogów./
+Jednak, choć w dali, i tu jej dosięga/
+<wers_wciety typ="2">Odwiecznej Mojry<pr>Mojra --- bogini przeznaczenia.</pr> potęga.</wers_wciety>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>TYREZJASZ</naglowek_osoba>
+
+<didaskalia>[wiedziony przez chłopca ukazuje się na scenie]</didaskalia>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O, Teb starszyzno, wspólnym my tu krokiem/
+I wspólnym wzrokiem zdążamy, bo ciemnym/
+Za oko staje przewodnika ręka.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Cóż tam nowego, Tyrezjaszu stary?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>TYREZJASZ</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Ja rzeknę, ty zaś posłuchaj wróżbiarza.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Nigdy twoimi nie wzgardziłem słowy.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>TYREZJASZ</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Przeto szczęśliwie sterujesz tą nawą.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+Przyświadczyć mogę, doznawszy korzyści.
+
+
+<naglowek_osoba>TYREZJASZ</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Zważ teraz, znowu stoisz na przełomie.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Co mówisz? trwogą przejmują twe słowa.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>TYREZJASZ</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Poznasz ty prawdę, ze znaków mej sztuki./
+Siadłem na starej wróżbity siedzibie,/
+Gdzie wszelkie ptactwo kieruje swe loty,/
+Aż naraz słyszę, jak niezwykłe głosy/
+Wydają ptaki, szalone i dzikie;/
+I wnet poznałem, że szarpią się szpony,/
+Bo łopot skrzydeł to stwierdzał dobitnie./
+Przejęty trwogą, próbuję ofiary/
+Na płomienistym ołtarzu, lecz ogień/
+Nie chce wystrzelać ku górze, a sączy/
+Ciecz z mięs ofiarnych, wsiąkając w popioły,/
+Kipi i syczy, żółć bryzga w powietrze,/
+I spoza tłuszczu, co spłynął stopiony,/
+Uda wyjrzały na ołtarzu nagie./
+Od tego chłopca wnet się dowiedziałem,/
+Że takie marne szły z ofiary znaki,/
+Bo on przewodzi mnie, a ja znów innym./
+Tak więc chorzeje miasto z twojej winy./
+Bo wsze ołtarze i ofiarne stoły/
+Psy pokalały i ptactwo, co ciałem/
+Edypowego się żywiło syna./
+Więc nie przyjmują już ofiarnych modłów/
+Bogowie od nas, ni ofiarnych dymów./
+A ptak, co żłopał krew trupa zastygłą,/
+Już nie wydaje głosów dobrej wróżby./
+Rozważ to synu: bo wszystkich jest ludzi/
+Błądzić udziałem i z prostej zejść drogi;/
+Lecz mąż, co zbłądził, nie jest pozbawiony/
+Czci i rozwagi, jeżeli wśród nieszczęść/
+Szuka lekarstwa i nie trwa w uporze./
+Upór jest zawsze nierozumu znakiem;/
+Ustąp ty śmierci i nie drażń zmarłego/
+Cóż bo za chwała nad trupem się znęcać?/
+Życzliwość moja tą radą ci służy,/
+Dobrze jej słuchać, gdy korzyści wróży.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Starcze, wy wszyscy jak łucznik do celu/
+Mierzycie we mnie: teraz i wróżbiarstwo/
+Sidła zastawia, a krewni mą myślą/
+Kupczą, frymarczą z dawna jak towarem;/
+Nuże, gromadźcie wy sardyjskie skarby,/
+Wskażcie mi górę indyjskiego złota<pr><slowo_obce>sardyjskie skarby... indyjskie złoto</slowo_obce> --- Sardes, stolica Lidii, słynęła ze swych skarbów, Indie ze swego złota.</pr>,/
+Na pogrzeb tego jednak nie zezwolę./
+I choćby orły Zeusowe porwały/
+Trupa i przed tron Zeusowy zaniosły,/
+Ja się takiego nie ulęknę sromu,/
+Grześć nie pozwolę; wiem bo ja zbyt dobrze:/
+Bogów zbezcześcić nie zdoła śmiertelny./
+Potknąć się mogą i ludzie przemądrzy,/
+Starcze, haniebnie, kiedy szpetne myśli/
+Ubiorą w słowa barwiste... dla zysku.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>TYREZJASZ</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Biada!/
+Czyż wie to człowiek, czy rozważa sobie...
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Cóż, z jakim znowu na plac ogólnikiem?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>TYREZJASZ</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Ile rozsądek góruje nad skarby?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>O ile klęską największą nierozum.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>TYREZJASZ</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Ciężko ty na tę zapadłeś chorobę.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Nie chciałbym ciężkim obrazić cię słowem.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>TYREZJASZ</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Czynisz to, kiedy mi kłamstwo zarzucasz.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Bo cech wasz cały łapczywy na zyski.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>TYREZJASZ</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>A ród tyranów w mętach chciwie łowi.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Wiesz, że ty pana twojego obrażasz?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>TYREZJASZ</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>Wiem, bo ja tobie gród ten zachowałem<pr>Tyrezjasz <wyroznienie>zachował</wyroznienie> Teby, gdy podczas najazdu Siedmiu na miasto poradził Kreonowi, aby tenże własnego syna (zapewne Megarcusa) poświęcił, a tą śmiercią okupił wybawienie.</pr>.</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Mądry ty wróżbiarz, lecz oddany złemu.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>TYREZJASZ</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Tyś gotów wydrzeć mi z wnętrza tajniki.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Wyrusz ty z nimi, byle nie dla zysku.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>TYREZJASZ</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Że ty stąd zysku nie uszczkniesz, to myślę.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Bacz, że zamysłów moich nie stargujesz.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>TYREZJASZ</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Wiedz więc stanowczo, że nim słońce tobie/
+Wielu dokona kołowych obrotów,/
+Płód z twoich własnych poczęty wnętrzności/
+Jak trupa oddasz w zamianę za trupy,/
+Za to, że z światła strąciłeś do nocy,/
+Zamknąłeś życie haniebnie w grobowcu,/
+A tu na ziemi zmarłe trzymasz ciało,/
+Które się bóstwom należy podziemnym./
+Nie masz żadnego ty nad zmarłym prawa,/
+Ni światła bogi, którym gwałt zadajesz./
+Za to czyhają Hadesa i bogów/
+Mściwe i zgubą grożące Erynie<pr>Erynie --- boginie podziemi, mszczące zbrodnie ludzi.</pr>,/
+By cię w podobnym pogrążyć nieszczęściu./
+Poznasz ty wkrótce, czy ja przekupiony/
+Tak mówię, w krótkim pokażą to czasie/
+Mężczyzn i niewiast w twoim domu jęki./
+A wszelkie miasto przeciw tobie stanie,/
+W którym psy strzępy zbezcześciły trupów,/
+Zwierzęta dzikie i ptactwo, roznosząc/
+Wstrętne po świętych zaduchy ogniskach./
+Takimi strzały ja, ciężko zelżony,/
+Godzę jak łucznik z gniewem w twoje serce/
+I tak celuję, że ostrze poczujesz./
+O chłopcze, wiedźże mnie teraz do domu,/
+By on na młodszych swe gniewy upuścił,/
+A lepiej odtąd miarkował się w słowie/
+I myśl mu lepsza zajaśniała w głowie.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O, władco, poszedł on po wróżbie strasznej./
+A wiem to, odkąd mi czarne siwizną/
+Starość na głowie posrebrzyła włosy:/
+Fałszu on nigdy nie zwiastował miastu.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Ja też wiem o tym, i trwoga mną miota./
+Ustąpić ciężko, a jeśli się oprę,/
+To łatwo klęska roztrąci mą czelność.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Synu Menojka, rozwagi ci trzeba.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Cóż tedy czynić? Mów, pójdę za radą.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Idź i wyprowadź dziewkę z ciemnej groty,/
+A grób przygotuj dla ciała, co leży.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Radzisz i mniemasz, że ja mam ustąpić?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O, jak najprędzej, mój książę, bo chyżo/
+Kaźń bogów ludzki pochwyci nierozum.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Ciężkie to, ale każę milczeć sercu./
+Cofnę się, trudno z koniecznością walczyć.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Idź, sam to uczyń, nie zwalaj na innych.</strofa></kwestia>
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Idę sam zaraz, a wy, moi słudzy,/
+Wziąwszy topory pospieszcie pospołem/
+Na miejsce widne, gdzie nagi trup leży./
+Ja, że zmieniłem me dawne zamysły,/
+Com sam namotał, sam teraz rozwiążę./
+Najlepiej może działa, kto do zgonu/
+Praw istniejących przestrzega zakonu.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Wieloimienny<pr>Wieloimiennym nazywa się tu Bakchusa, bo w rozmaitych miejscach czcią się cieszył pod rozmaitymi przydomkami.</pr>, coś z Kadmosa domu/
+Przysporzył chwały dziewczynie,/
+Synu ty Zeusa, pana burz i gromu!/
+W italskiej ziemi twoje imię słynie<pr>W Italii, szczególnie południowej, w której winnic było wiele, kult Bakchusa był szczególnie popularny.</pr>,/
+<wers_wciety typ="2">A i w Eleuzys, o, synu Semeli,</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">Roje cię sławią czcicieli.</wers_wciety>/
+Bakchusie, w Tebach ty dzierżysz stolicę<pr>W położonych nad rzeką Ismenem Tebach, założonych przez Kadmosa, z dawien dawna Bakchus wielkiej czci zażywał. W jego otoczeniu są szalejące dziewice, zwane bakchami, tyjadami, lub menadami. Występują one w szałem opanowanych obchodach i pochodach (<slowo_obce>thiasoi</slowo_obce>) Bakchusa, a Teby brzmią wtedy pieśniami.</pr>,/
+Kędy Ismenos ciche wody toczy;/
+Szalem twym tchnące pląsają dziewice,/
+<wers_wciety typ="2">Pienieni rozbrzmiewa gród smoczy<pr><slowo_obce>gród smoczy</slowo_obce> --- w Tebach Kadmos zabił smoka, służącego Aresowi.</pr>.</wers_wciety>/
+Widnyś ty w łunie jarzących kagańców,/
+Gdzie Parnas<pr>Także i góra Parnassos w Focydzie była sławna jako siedziba Bakchusa i jego orszaku.</pr> szczytem dwugłowym wystrzela,/
+Gdzie zdrój Kastalii<pr>Źródło Kastalia, przynoszące natchnienia poetom, znajdowało się w bliskości.</pr> i swawolnych tańców/
+Koryku<pr>Korykijska grota leżała u południowego stoku Parnasu.</pr> nimfy zawodzą wesela./
+W górach nysejskiej Eubei<pr>Nysa, miejscowość Eubei. W Nysie pono nimfy piastowały młodziutkiego Bakchusa. Stąd wyprowadzano jego drugą nazwę: Dionysos.</pr>/
+W spowitej bluszczem mkniesz kniei,/
+Potem z tych brzegów, gdzie bujne winnice,/
+Pieśni cię chwały wiodą przez ulice/
+I brzmią radośnie ku niebom.
+</strofa>
+
+<strofa>
+Gród ten nad wszystkie czcisz grody na świecie/
+Wraz z matką twoją ciężarną od gromu;/
+Kiedy więc brzemię nieszczęścia nas gniecie/
+Pełnego cierpień i sromu,/
+Przybądź z Parnasu ku naszej obronie,/
+Lub przez wyjące mórz tonie.
+</strofa>
+
+<strofa>
+Ty, co przodujesz wśród gwiazd korowodu<pr><slowo_obce>Ty, co przodujesz wśród gwiazd...</slowo_obce> --- gwiazdy zdają się tańczyć wśród obchodów Bakchusa, które się odbywają nocną porą.</pr>,/
+Pieśniom przewodzisz wśród mroczy,/
+Zawitaj, synu Zeusowego rodu!/
+Niechaj cię zastęp naksyjskich<pr>Wyspa Naksos była ogniskiem kultu Bakchusa. Legenda umieszczała także i na niej urodzenie boga, a wiadomo, że miejsc roszczących sobie prawa do tego zaszczytu było wiele.</pr> otoczy/
+Tyjad, co w szale od zmierzchu do rana/
+Tańczą i w tobie czczą pana.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>POSŁANIEC</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O, Kadma grodu, domów Amfiona<pr>Domy Amfiona znajdują się w Tebach. Amfion, bliźniak Zethosa, był drugim założycielem Teb. Bo podczas gdy Kadmos zbudował fortecę miasta, Kadmeę, on dźwiękami swej lutni ułożył mury gród okalające.</pr>/
+Mieszkańcy! życia człowieka nie śmiałbym/
+Ani wysławiać, ni ganić przenigdy,/
+Bo los podnosi i los znów pogrąża/
+Bez przerwy w szczęście ludzi i w nieszczęścia,/
+A nikt przyszłości wywróżyć nie zdolny./
+Tak Kreon zdawał się godnym podziwu,/
+On, co wyzwolił tę ziemię od wrogów/
+I jako władca jedyny nad krajem/
+Rządził, potomstwem ciesząc się kwitnącym/
+A dziś to wszystko --- stracone. Bo radość/
+Jeśli W człowieku przygaśnie, to trzymam,/
+Że on nie żyje, lecz żywym jest trupem;/
+Gromadź bogactwa do woli w twym domu,/
+Świeć jako tyran na zewnątrz: gdy cieszyć/
+Tym się nie można, to reszty tych skarbów/
+Ja bym nie nabył za dymu cień marny.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Jakąż ty znowu wieść niesiesz złą księciu?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>POSŁANIEC</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Skończyli... Śmierci ich winni, co żyją.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Któż to mordercą, któż poległ, o rzeknij!</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>POSŁANIEC</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Hajmon nie żyje, we własnej krwi broczy.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Z ojca czy z własnej zginąłże on ręki?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>POSŁANIEC</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>W gniewie na ojca mordy sam się zabił.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Wróżbito, jakżeś czyn trafnie określił!</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>POSŁANIEC</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>W tym rzeczy stanie dalszej trza narady.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Lecz otóż widzę biedną Eurydykę,/
+Żonę Kreona; albo się przypadkiem/
+Pojawia, albo słyszała o synu.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>EURYDYKA</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Starcy, rozmowy waszej dosłyszałam/
+Właśnie, gdym z domu wybiec zamierzała,/
+By do Pallady z modłami się zwrócić./
+I właśnie odrzwi odmykam zasuwki,/
+By je roztworzyć, gdy nagle nieszczęsna/
+Wieść uszy rani; więc padłam, zemdlona/
+Z trwogi, w objęcia mych wiernych służebnic./
+Powtórzcie tedy, co ta wieść przynosi;/
+W złym doświadczona, wysłucham słów waszych.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba><begin id="b1188564649499"/><motyw id="m1188564649499">Samobójstwo</motyw>POSŁANIEC</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Ja, miłościwa pani, byłem przy tym,/
+Powiem więc wszystko, jak się wydarzyło;/
+Cóż bo ukrywać, by potem na kłamcę/
+Wyjść; --- przecie prawda zawsze fałsz przemoże./
+Ja tedy wiodłem twojego małżonka/
+Na ten pagórek, gdzie biedne leżało/
+Przez psy podarte ciało Polinika./
+Wnet do Hekaty<pr>Hekate --- bóstwo podobne do Artemidy i Persefony; głównie czczona jako bogini podziemna lub strasząca po drogach w otoczeniu dusz ludzi zmarłych, a niepogrzebanych, lub przedwcześnie zgasłych.</pr> zanieśliśmy modły/
+I do Plutona, by gniew ich złagodzić;/
+Obmywszy potem ciało w świętej wodzie,/
+Palimy szczątki na stosie z gałęzi/
+I grób z ojczystej sypiemy im ziemi./
+To uczyniwszy, zaraz do kamiennej/
+Ślubnogrobowej łożnicy dziewczyny/
+Spieszymy; z dala ktoś jęki usłyszał,/
+Od strony lochu, co za grób miał służyć,/
+Choć nie święciły go żadne obrzędy./
+Wraz więc donosi panu, co zasłyszał./
+Tego dochodzą zaś, kiedy się zbliżył,/
+Łkania żałosne, a pierś mu wybucha/
+Głosem rozpaczy: «O, ja nieszczęśliwy,/
+Czyż ja wróżbitą? czyż nie kroczę teraz/
+Drogą największej w żywocie mym klęski?/
+Syna wołanie mnie mrozi. O, słudzy,/
+Spieszcie wy naprzód, zbliżcie się do grobu,/
+I przez szczelinę głazem zawaloną/
+Wszedłszy do wnętrza, baczcie, czy Hajmona/
+Głosy ja słyszę, czy bogi mnie durzą». ---/
+Posłuszni woli zwątpiałego pana,/
+Idziem na zwiady, a w grobowca głębi/
+Dojrzym wnet dziewki, wiszącej za gardło/
+Ściśnięte węzłem muślinowej chusty,/
+Podczas gdy młodzian uchwycił ją wpoły,/
+Boleśnie jęcząc nad szczęścia utratą,/
+Nad czynem ojca, nieszczęsnymi śluby./
+Kreon, zoczywszy to, ciężko zajęknął,/
+Rzuca się naprzód i wśród łkania woła:/
+«O, ty nieszczęsny! cóżeś ty uczynił!/
+Czy szał cię jaki opętał złowrogi?/
+Wychodź, o synu, błagalnie cię proszę!»/
+Lecz syn na niego dzikim łysnął wzrokiem/
+I twarz przekrzywił, a słowa nie rzekłszy/
+Ima się miecza; wraz ojciec ucieczką/
+Uszedł zamachu; natenczas nieszczęsny/
+W gniewie na siebie nad ostrzem się schyla/
+I miecz w bok wraża; lecz jeszcze w konaniu/
+Drętwym ramieniem do zmarłej się tuli,/
+A z ust dyszących wytryska mu struga/
+Krwawa na blade kochanki policzki.<end id="e1188564649499"/>
+</strofa>
+
+<didaskalia>[<osoba>Eurydyka</osoba> wybiega za scenę]</didaskalia>
+
+<strofa>
+Trup dziś przy trupie, osiągnął on śluby,/
+W domu Hadesa złożony przy lubej./
+Nieszczęściem dowiódł, że wśród ludzi tłumu/
+Największe klęski płyną z nierozumu.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+A cóż stąd wróżysz, że znikła niewiasta,/
+Nie rzekłszy złego lub dobrego słowa?
+</strofa>
+</kwestia>
+
+<naglowek_osoba>POSŁANIEC</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+I ja się dziwię, lecz żywię nadzieję,/
+Że posłyszawszy o ciosie, nie chciała/
+Żałości swojej pospólstwu okazać,/
+Lecz się cofnęła do wnętrza domostwa,/
+By wśród sług wiernych wylewać łzy gorzkie./
+Toć jej rozwaga nie dopuści zbrodni.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Nic nie wiem, ale milczenie uporne,/
+Jak i zbyt głośne jęki, zło mi wróżą.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>POSŁANIEC</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Wnet się dowiemy, czy w głębiach rozpaczy/
+Nie kryje ona tajnego zamysłu./
+Idźmy do domu, bo dobrze ty mówisz:/
+Nadmierna cisza jest głosem złowrogim.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<didaskalia>[Wchodzi <osoba>Kreon</osoba>, dźwigając ciało syna]</didaskalia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Lecz otóż książę tu właśnie nadchodzi;/
+<wers_wciety typ="2">O! znak wymowny ujął on ramiony,</wers_wciety>/
+Nie cudzej zbrodni, jeśli rzec się godzi,/
+<wers_wciety typ="2">Lecz własnej winy szalonej.</wers_wciety>
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<begin id="b1188564726535"/><motyw id="m1188564726535">Rozpacz, Wyrzuty sumienia</motyw><naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Klnę moich myśli śmierciodajne winy,/
+<wers_wciety typ="2">Co zatwardziły mi serce!</wers_wciety>/
+Widzicie teraz wśród jednej rodziny/
+<wers_wciety typ="2">Ofiary, ofiar mordercę.</wers_wciety>/
+Słowo dziś moje me czyny przeklina;/
+<wers_wciety typ="2">W samym, o! życia rozkwicie</wers_wciety>/
+Przedwczesne losy porwały mi syna,/
+Mój obłęd zmiażdżył to życie.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Późno się zdajesz poznawać, co słuszne.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Biada mi!/
+Przejrzałem biedny: jakiś bóg złowrogi/
+Zwalił na głowę swe brzemię,/
+Na szału popełniał mnie drogi,/
+Szczęście me zdeptał, wbił w ziemię./
+O biada! do zguby/
+Wiodą śmiertelnych rachuby.
+</strofa>
+</kwestia><end id="e1188564726535"/>
+
+
+<naglowek_osoba>POSŁANIEC DRUGI</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Panie! Ty nieszczęść masz wielkie zasoby./
+Bo jedne dźwigasz w twych rękach nieszczęsnych/
+A drugie ujrzysz niebawem w twym domu.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Czyż ja nie na dnie już nieszczęścia głębi?</strofa></kwestia>
+
+
+<begin id="b1188564835221"/><motyw id="m1188564835221">Samobójstwo</motyw><naglowek_osoba>POSŁANIEC DRUGI</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Nie masz już żony; syna twego matka/
+Właśnie na swoje targnęła się życie.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Nieubłagana przystani, Hadesie,/
+Gdzież koniec moich boleści?/
+O! znowu nowe len niesie/
+Godzące w serce mi wieści./
+W męża, co legł już, wtórym godzisz ciosem,/
+Złowrogim słowami i głosem./
+Biada! Nieszczęście z nieszczęścia się sączy,/
+Z synem śmierć żonę mi łączy.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHOR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Widzieć to możesz, dom stoi otworem.</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Złe się jak burza nade mną zerwało,/
+Nie widzę końca mej męce:/
+Syna zmarłego dźwigałem ja w ręce,/
+A teraz żony martwe widzę ciało./
+O biada! matczyna/
+Rozpacz dognała już syna.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>POSŁANIEC DRUGI</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Zranionej ciężko nocą zaszły oczy,/
+U stóp ołtarza zajękła nad zgonem/
+Niegdyś chwalebnym syna Megareusa/
+I nad Hajmonem, a wreszcie przekleństwa/
+Tobie rzuciła ciężkie, dzieciobójcy.
+</strofa>
+</kwestia><end id="e1188564835221"/>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Groza mną trzęsie. Przecz mieczem nikt w łono/
+<wers_wciety typ="2">Ciosu mi śmierci nie zada?</wers_wciety>/
+<wers_wciety typ="2">O, ja nieszczęsny! O, biada mi! biada!</wers_wciety>/
+W toń nieszczęść sunę spienioną.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>POSŁANIEC DRUGI</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+W konaniu jeszcze za te wszystkie zgony/
+Na twoją głowę miotała przekleństwa.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Jakimże ona skończyła sposobem?</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>POSŁANIEC DRUGI</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Żelazo w własnej utopiła piersi,/
+Słysząc o syna opłakanym końcu.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O, biada! win mi nie ujmie nikt inny,/
+<wers_wciety typ="2">Nie ujmie męki ni kaźni.</wers_wciety>/
+Ja bo nieszczęsny, ja twej śmierci winny./
+<wers_wciety typ="2">Nuże, o słudzy, wiedźcie mnie co raźniej,</wers_wciety>/
+Uwodźcie mnie stad; niech moim obliczem/
+Nie mierżę, ja, co mniej jestem, jak niczym!
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Zysku ty szukasz, jestli zysk w nieszczęściu,/
+Bo lżejsza klęska, co nie gnębi długo.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<begin id="b1188564945226"/><motyw id="m1188564945226">Rozpacz</motyw><naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Błogosławiony dzień ów, który nędzy/
+Kres już ostatni położy,/
+Przybądź, o przybądź co prędzej,/
+Niechbym nie ujrzał jutrzejszej ja zorzy!
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+To rzecz przyszłości, dla obecnej chwili/
+Trza działać; tamto obmyślić --- rzecz bogów.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia><strofa>Wszystkie pragnienia w tym jednym zawarłem</strofa></kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+O nic nie błagaj, bo próżne marzenia,/
+By człowiek uszedł swego przeznaczenia.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+<naglowek_osoba>KREON</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Wiedźcie mnie, sługi, uchodźcie stąd ze mną,/
+Mnie, który syna zabiłem wbrew woli/
+I tamtą. Biada! aż w oczach mi ciemno./
+Dokąd się zwrócić, gdzie spojrzeć w niedoli?/
+Wszystko mi łamie się w ręku,/
+Los mnie powalił, pełen burz i lęku.
+</strofa>
+</kwestia><end id="e1188564945226"/>
+
+
+<naglowek_osoba>CHÓR</naglowek_osoba>
+
+<kwestia>
+<strofa>
+Nad szczęścia błysk, co złudą mar,/
+Najwyższy skarb rozumu dar./
+A wyzwie ten niechybny sąd,/
+Kto bogów lży i wali rząd./
+I ześlą oni swą zemstę i kary/
+Na pychę słowa w człowieku,/
+I w klęsk odmęcie rozumu i miary/
+W późnym nauczą go wieku.
+</strofa>
+</kwestia>
+
+
+
+<extra><!--</tekst_glowny>--></extra>
+
+
+</dramat_wierszowany_l>
+
+
+</utwor>
\ No newline at end of file