X-Git-Url: https://git.mdrn.pl/wolnelektury.git/blobdiff_plain/d3db8ba2750af385acc9f247da53ec3851637cba..0fd4355e7f1db0ef0f5095e8c4dd58c6617035ce:/books/kochanowski_tren11.xml?ds=inline diff --git a/books/kochanowski_tren11.xml b/books/kochanowski_tren11.xml deleted file mode 100755 index 62ddf5312..000000000 --- a/books/kochanowski_tren11.xml +++ /dev/null @@ -1,56 +0,0 @@ - - - -Kochanowski, Jan -Tren XI (Fraszka cnota! --- powiedział Brutus porażony...) -http://www.wolnelektury.pl/lektura/treny -Sekuła, Aleksandra -Krzyżanowski, Julian -Otwinowska, Barbara -Gałecki, Dariusz -Fundacja Nowoczesna Polska -Renesans -Liryka -Tren -Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN. -http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/treny-tren-xi-fraszka-cnota-powiedzial-brutus-porazony -http://www.polona.pl/Content/1501 -Kochanowski, Jan (1530-1584), Dzieła polskie, tom 2, Państwowy Instytut Wydawniczy, wyd. 8, Warszawa, 1976 -Domena publiczna - Jan Kochanowski zm. 1584 -1584 -xml -text -text -2007-08-30 -L -pol - - - - -Jan Kochanowski - -Treny - -Tren XI - - - -Cnota, Kondycja ludzka, Mądrość, ZwątpienieFraszka cnotaFraszka cnota --- według tradycji ostatnie przed samobójczą śmiercią słowa Brutusa (85-42 p.n.e.), przywódcy rzymskich republikanów, zabójcy Cezara.! --- powiedział Brutus porażonyporażony --- tu: pokonany..../ -Fraszka, kto się przypatrzy, fraszka z każdej strony/ -Los, WrógKogo kiedy pobożność jego ratowała?/ -Kogo dobroć przypadku złego uchowała?Kogo dobroć... uchowała? --- kogo od złego losu uratowała dobroć?/ -Nieznajomy wróg Nieznajomy wróg --- nieprzewidziany los, fatum. jakiś miesza ludzkie rzeczy/ -Nie mając ani dobrych, ani złych na pieczy./ -Kędy jego duch wienie, żaden nie ulężenie ulęże --- nie schowa się.;/ -Praw--li, krzyw--liPraw-li --- prawi, dobrzy; krzyw-li --- źli., bez brakubez braku --- bez wyjątku. każdego dosięże./ -Rozum, SenA my rozumy swoje przedsię udaćrozumy... udać --- udawać mędrców. chcemy:/ -Hardzi miedzy prostaki, że nic nie umiemy,/ -Wspinamy się do nieba, boże tajemnice/ -Upatrując; ale wzrok śmiertelnej źrzeniceźrzenice --- dziś popr: źrenicy./ -Tępy na to! Sny lekkie, sny płoche nas bawią,/ -Które się nam podobno nigdy nie wyjawią.../ -Żałości! co mi czynisz? Owa już oboje/ -Mam stracić: i pociechę, i baczeniebaczenie --- rozumność. swoje? - -