X-Git-Url: https://git.mdrn.pl/wolnelektury.git/blobdiff_plain/b04ca1fa4810c0555ace62be67d7593b496d5647..fb52d042ed0aedb15729f4dcf2a8a2538a77243d:/books/kochanowski_tren14.xml diff --git a/books/kochanowski_tren14.xml b/books/kochanowski_tren14.xml new file mode 100755 index 000000000..c9616ae90 --- /dev/null +++ b/books/kochanowski_tren14.xml @@ -0,0 +1,58 @@ + + + +Kochanowski, Jan +Tren XIV (Gdzie te wrota nieszczęsne, którymi przed laty...) +http://www.wolnelektury.pl/lektura/treny +Sekuła, Aleksandra +Krzyżanowski, Julian +Otwinowska, Barbara +Gałecki, Dariusz +Fundacja Nowoczesna Polska +Renesans +Liryka +Tren +Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN. +http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/treny-tren-xiv-gdzie-te-wrota-nieszczesne-ktorymi-przed-laty +http://www.polona.pl/Content/1501 +Kochanowski, Jan (1530-1584), Dzieła polskie, tom 2, Państwowy Instytut Wydawniczy, wyd. 8, Warszawa, 1976 +Domena publiczna - Jan Kochanowski zm. 1584 +1584 +xml +text +text +2007-08-30 +L +pol + + + + +Jan Kochanowski + +Treny + +Tren XIV + + + +Zaświaty, PoetaGdzie te wrota nieszczęsne, którymi przed laty/ +Puszczał się w ziemię Orfeus szukając swej straty?Puszczał się w ziemię... --- Zstępował pod ziemię. Aluzja do mitu o wędrówce Orfeusza do krainy zmarłych, królestwa Plutona w ślad za zmarłą żoną./ +Żebych ja też tąż ścieżką swej namilszej córy/ +Poszedł szukać i on bródon bród --- ten bród (płytkie miejsce na rzece, umożliwiające przeprawę na drugi brzeg). mógł przebyć, przez który/ +Srogi jakiś przewoźnikSrogi... przewoźnik --- Charon. wozi blade cienie/ +I w lasy niewesołe cyprysowelasy... cyprysowe --- lasy poświęcone bogu podziemi.żenie./ +Kondycja ludzka, Młodość, ŚmierćA ty mię nie zostawaj, wdzięczna lutniwdzięczna lutni --- lutnia występuje tu jako symbol poetyckiej weny. moja,/ +Ale ze mną pospołu pódź aż do pokoja/ +Surowego Plutona! OwaOwa --- a może, a nuż. go to łzami,/ +To tymi żałosnymi zmiękczywazmiękczywa --- starop. liczba podwójna; poeta łudzi się, iż on i jego lutnia zmiękczą serce Plutona. pieśniami,/ +Że mi moję namilszą dziewkę jeszcze wróci,/ +A ten nieuśmierzony we mnie żal ukróci./ +Zginąć ci mu nie może, tuć się wszytkim zostać,/ +Niech się tylko niedoszłej jagodzie da dostaćniedoszłej... da dostać --- niedojrzałej pozwoli dojrzeć../ +Gdzie byGdzie by --- czyżby, niepodobna by. też tak kamienne ten bóg serce nosił,/ +Żeby tam smutny człowiek już nic nie uprosił!/ +Cóż temu rzec? Więc tamże już za jedną drogą/ +Zostać, a z duszą za raz zewlec troskę srogąWięc tamże... troskę srogą --- ojciec jest gotów nawet zostać z córką w tych podziemiach na zawsze. + +