X-Git-Url: https://git.mdrn.pl/wolnelektury.git/blobdiff_plain/b04ca1fa4810c0555ace62be67d7593b496d5647..fb52d042ed0aedb15729f4dcf2a8a2538a77243d:/books/kochanowski_tren11.xml?ds=sidebyside diff --git a/books/kochanowski_tren11.xml b/books/kochanowski_tren11.xml new file mode 100755 index 000000000..62ddf5312 --- /dev/null +++ b/books/kochanowski_tren11.xml @@ -0,0 +1,56 @@ + + + +Kochanowski, Jan +Tren XI (Fraszka cnota! --- powiedział Brutus porażony...) +http://www.wolnelektury.pl/lektura/treny +Sekuła, Aleksandra +Krzyżanowski, Julian +Otwinowska, Barbara +Gałecki, Dariusz +Fundacja Nowoczesna Polska +Renesans +Liryka +Tren +Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN. +http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/treny-tren-xi-fraszka-cnota-powiedzial-brutus-porazony +http://www.polona.pl/Content/1501 +Kochanowski, Jan (1530-1584), Dzieła polskie, tom 2, Państwowy Instytut Wydawniczy, wyd. 8, Warszawa, 1976 +Domena publiczna - Jan Kochanowski zm. 1584 +1584 +xml +text +text +2007-08-30 +L +pol + + + + +Jan Kochanowski + +Treny + +Tren XI + + + +Cnota, Kondycja ludzka, Mądrość, ZwątpienieFraszka cnotaFraszka cnota --- według tradycji ostatnie przed samobójczą śmiercią słowa Brutusa (85-42 p.n.e.), przywódcy rzymskich republikanów, zabójcy Cezara.! --- powiedział Brutus porażonyporażony --- tu: pokonany..../ +Fraszka, kto się przypatrzy, fraszka z każdej strony/ +Los, WrógKogo kiedy pobożność jego ratowała?/ +Kogo dobroć przypadku złego uchowała?Kogo dobroć... uchowała? --- kogo od złego losu uratowała dobroć?/ +Nieznajomy wróg Nieznajomy wróg --- nieprzewidziany los, fatum. jakiś miesza ludzkie rzeczy/ +Nie mając ani dobrych, ani złych na pieczy./ +Kędy jego duch wienie, żaden nie ulężenie ulęże --- nie schowa się.;/ +Praw--li, krzyw--liPraw-li --- prawi, dobrzy; krzyw-li --- źli., bez brakubez braku --- bez wyjątku. każdego dosięże./ +Rozum, SenA my rozumy swoje przedsię udaćrozumy... udać --- udawać mędrców. chcemy:/ +Hardzi miedzy prostaki, że nic nie umiemy,/ +Wspinamy się do nieba, boże tajemnice/ +Upatrując; ale wzrok śmiertelnej źrzeniceźrzenice --- dziś popr: źrenicy./ +Tępy na to! Sny lekkie, sny płoche nas bawią,/ +Które się nam podobno nigdy nie wyjawią.../ +Żałości! co mi czynisz? Owa już oboje/ +Mam stracić: i pociechę, i baczeniebaczenie --- rozumność. swoje? + +