X-Git-Url: https://git.mdrn.pl/wolnelektury.git/blobdiff_plain/8559c95597de98e8f6c580e97224ed3ecc9dc5c0..7dd21f50786ef999aa6ccdc1a2ffc3a1caf5c85c:/books/Bajki_i_przypowiesci_Czesc_druga.xml
diff --git a/books/Bajki_i_przypowiesci_Czesc_druga.xml b/books/Bajki_i_przypowiesci_Czesc_druga.xml
old mode 100755
new mode 100644
index ec00cd779..736e69025
--- a/books/Bajki_i_przypowiesci_Czesc_druga.xml
+++ b/books/Bajki_i_przypowiesci_Czesc_druga.xml
@@ -1,33 +1,235 @@
-
-
-
-Krasicki, Ignacy
-Bajki i przypowieÅci (2)
-Bajki i przypowieÅci
-GoliÅski, Zbigniew
-SekuÅa, Aleksandra
-Sutkowska, Olga
-GaÅecki, Dariusz
-Fundacja Nowoczesna Polska
-OÅwiecenie
-Epika
-Bajka
-PrzypowieÅÄ
-Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Partnerem projektu jest Prokom Software SA. Reprodukcja cyfrowa wykonana przez BibliotekÄ NarodowÄ
z egzemplarza pochodzÄ
cego ze zbiorów BN.
-LINK DO STRONY W SERWISIE WOLNELEKTURY.PL
-http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=3044&from=&from=generalsearch&dirids=1&lang=pl
-Krasicki, Ignacy (1735-1801), Bajki, oprac. Zbigniew GoliÅski, ZakÅad Narodowy im. OssoliÅskich, Kraków, 1975
-Domena publiczna - Ignacy Krasicki zm. 1801
-1801
-xml
-text
-text
-2007-11-29
-SP2
-G
-L
-pol
-
-
-
+
+
+
+
+ Krasicki, Ignacy
+ Bajki i przypowieÅci (2)
+ Bajki i przypowieÅci
+ GoliÅski, Zbigniew
+ SekuÅa, Aleksandra
+ Sutkowska, Olga
+ GaÅecki, Dariusz
+ Fundacja Nowoczesna Polska
+ OÅwiecenie
+ Epika
+ Bajka
+ PrzypowieÅÄ
+ Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Partnerem projektu jest Prokom Software SA. Reprodukcja cyfrowa wykonana przez BibliotekÄ NarodowÄ
z egzemplarza pochodzÄ
cego ze zbiorów BN.
+ LINK DO STRONY W SERWISIE WOLNELEKTURY.PL
+ http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=3044&from=&from=generalsearch&dirids=1&lang=pl
+ Krasicki, Ignacy (1735-1801), Bajki, oprac. Zbigniew GoliÅski, ZakÅad Narodowy im. OssoliÅskich, Kraków, 1975
+ Domena publiczna - Ignacy Krasicki zm. 1801
+ 1801
+ xml
+ text
+ text
+ 2007-11-29
+ SP2
+ G
+ L
+ pol
+
+
+
+
+
+
+ Ignacy Krasicki
+ Bajki i przypowieÅci. CzÄÅÄ druga
+
+
+
+
+
+
+ 1. Jowisz i owce
+ Bóg, Kondycja ludzka, LosNaprzykrzaÅy siÄ bogom czÄstymi proÅbami/
+Owce, chcÄ
c wiedzieÄ, co siÄ stanie z jagniÄtami./
+RzekŠim Jowisz: ,,Lepiej to dla was, że nie wiecie./
+Ale kiedy koniecznie przyszÅoÅÄ dociec chcecie,/
+Godna kary ciekawoÅÄ w uporze zaciÄta:/
+I was ludzie wygubiÄ
, i wasze jagniÄta"./
+W ÅcisÅym krÄgu ciekawoÅÄ naszÄ
trzeba mieÅciÄ:/
+Wie niebo, co nam taiÄ; wie, co nam obwieÅciÄWie niebo, co nam taiÄ; wie, co nam obwieÅciÄ. --- Odpowiednikiem tej maksymy jest myÅl Pitagorasa odnotowana przez Krasickiego w Zdaniach filozofów z Diogenesa Laercjusza: ,,PrzepisowaÄ bóstwu w modlitwach, co nam daÄ ma, nie rzecz, bo to lepiej wie, czego nam potrzeba niż my" (Uwagi [w:] DzieÅa, t. 6, s. 210)..
+ 2. Rolnik
+ ChciwoÅÄ, UmiarkowanieGospodarz, we dwójnasób chcÄ
c zyskowaÄzyskowaÄ --- dziÅ popr.: zyskaÄ. z roli,/
+Dobry grunt raz i drugi uprawiaÅ do woli./
+A chcÄ
c nadto zyskowaÄ, sam sobie zaszkodziÅ:/
+Zamiast zboża zszedÅ kÄ
kol i chwast siÄ urodziÅW AF: Grunt, że nadto uprawny, chwast tylko urodziÅ..
+ 3. Nocni stróżeJako źródÅo tej bajki podaÅ Krasicki Ch. F. Gellerta Les deux Crieurs(Bernacki, s. 489); niemiecki tytuÅ bajki: Die beiden Wächter.
+ PróżnoÅÄ, WÅadzaMaÅe zÅego poczÄ
tki wzrastajÄ
z uporu;/
+Zawżdy ludzi omamia pÅochy punkt honorupÅochy punkt honoru --- nieuzasadnione ambicje../
+MiastoMiasto jedno w ustawnej zostawaÅo trwodze:/
+JÄdrzej, Piotr, nocni stróże, zawziÄli siÄ srodze./
+WiÄc rozruch w domach, w karczmach, na każdej ulicy;/
+Piotra wójt utrzymywaÅ, JÄdrzeja ÅawnicyÅawnik --- w miastach lokowanych na prawie niemieckim byÅ obierany spoÅród rajców i sprawowaÅ m. in. wÅadzÄ sÄ
downiczÄ
na czele sÄ
du wójtowskiego wraz z Åawnikami, którzy mieli prawo sprzeciwu wobec jego wniosków; sÄ
dom tym w mieÅcie podlegaÅy ważniejsze sprawy cywilne i kryminalne../
+Za mÄżami szÅy żony, za starszymi dzieci,/
+PrzeniósÅ siÄ wreszcie rozruch od mieszczan do kmieci./
+KonfliktWojna zatem, i oto przez lat kilkanaÅcie ---/
+Piotr krzyczaÅ: ,,GaÅcie ogieÅ!" JÄdrzej: ,,OgieÅ gaÅcie!"
+ 4. FilozofBajka miaÅa poprzedniczkÄ w apologu Ch. F. Gellerta Der Freigeist, drwiÄ
cym z nawrócenia filozofa w chorobie (Kleiner, 1956, s. 175). Temat ten znajdowaÅ siÄ również w monitorowym felietonie F. Bohomolca, w liÅcie rzekomego Robinsona, który pisaÅ: ,,Nie maÅo takich znalazÅem, którzy inaczej wierzÄ
bÄdÄ
c zdrowymi, a inaczej w chorobie, zwÅaszcza niebezpiecznej " ("Monitor" 1768, nr 50), co odnotowaÅ Kleiner, 1955, s. 507---508).
+ Choroba, Filozof, Kondycja ludzka, ReligiaZaufany filozof w zdaniach przedsiÄwziÄtychw zdaniach przedsiÄwziÄtych --- w sÄ
dach niesprawdzonych doÅwiadczeniem, powziÄtych z góry, a priori./
+Nie wierzyÅ w Pana Boga, ÅmiaÅ siÄ z wszystkich ÅwiÄtych./
+Bóg, MÄdrzecPrzyszÅa sÅaboÅÄ, aż mÄdrzec, co firmament mierzyÅ,/
+Nie tylko w Pana Boga --- i w upiry wierzyÅ.
+ 5. ZwierzÄta i niedźwiedź
+ WÅadzaPod lwem starym ustawnÄ
prowadziÅy wojnÄ;/
+MÅody że panowanie obiecaÅ spokojne,/
+CieszyÅy siÄ zwierzÄta. MÅodoÅÄ Niedźwiedź cicho siedziaÅ,/
+Spytany, czego milczy, wrÄcz im odpowiedziaÅ:/
+,,Zatrzymajmy siÄ jeszcze z tÄ
wieÅciÄ
radosnÄ
,/
+Aż mÅodemu lewkowi pazury urosnÄ
"Pointa bajki wziÄta zostaÅa (Górski, s. 205; Kleiner, 1956, s. 172) z doÅwiadczeÅ lisa radzÄ
cego lampartowi, by pozyskaÅ lub zabiÅ maÅego lewka, zanim mu urosnÄ
zÄby i pazury (u Lafontaine'a: Lion XI 1)..
+ 6. Strumyk i fontannyPodobnÄ
rozmowÄ cheÅpliwej fontanny ze strumykiem, który jej tÅumaczy, że wymaga ciÄ
gle nowej siÅy podtrzymujÄ
cej i że sÅabnie zawsze bez sztucznego nacisku, odnaleziono u Dardene'a (Oeuvres posthumes, Marseille 1767, t. 1)(Kleiner, 1956, s. 174).
+ Natura, Sztuka , Woda ZazdroÅÄImpet wody w fontannach gdy ogromnie huczaÅ,/
+Strumyk blisko pÅynÄ
cy zazdroÅciÅ i mruczaÅ./
+PÄkÅy rury, co wody hojnie dodawaÅy:/
+Strumyk pÅynÄ
Å jak pierwej, fontanny ustaÅy./
+NastÄ
piÅa po żalu radoÅÄ niewymowna:/
+PoznaÅ, że kunszt naturze nigdy nie wyrówna.
+ 7. Skarb
+ Kondycja ludzka, LosZnalazÅ skarb czÅek bogaty, widziaÅ to ubogi;/
+Gdy wiÄc bluźni OpatrznoÅÄ, skarży siÄ na bogi,/
+RzekÅ mu Jowisz: ,,Poczekaj, co siÄ dalej stanie!"/
+Bogactwo, Choroba, ÅmierÄWtem ów bogacz skoÅczywszy skarbów odkopanie/
+PrzenosiŠje do domu; a że dźwigaŠw nocy,/
+WpadÅ w chorobÄ z niewczasuz niewczasu --- z braku odpoczynku. i umarÅ z niemocy./
+âBierz tÄ zdobycz --- rzekÅ Jowisz --- a nie sÄ
dź z pozoru!/
+Karze czasem OpatrznoÅÄ, gdy przyczynia zbioru".
+ 8. Talar i czerwony zÅotytalar i czerwony zÅoty --- srebrna moneta obiegowa wartoÅci 8 zÅotych polskich; czerwony zÅoty --- zwany czÄÅciej dukatem, zÅota moneta obiegowa o wartoÅci dwukrotnie wyższej niż talar, tj. 16 zÅotych polskich.
+ PieniÄ
dz, PróżnoÅÄTalar, zwierzchniÄ
postaciÄ
swojÄ
okazaÅy,/
+GardziÅ czerwonym zÅotym, dlatego że maÅy./
+Gdy przyszÅo do zmieniania, nie patrzano miary:/
+ZÅoty pieniÄ
dz, choÄ maÅy, wart byÅ dwa talary.
+ 9. Niedźwiedź i liszka
+ RozumiejÄ
c, że bÄdzie towarzyszów bawiÅ,/
+Niedźwiedź, wedÅug zwyczaju, nic do rzeczynic do rzeczy --- bez sensu. prawiÅ./
+Znudzeni tymi bajki, gdy wszyscy drzymalidrzymali --- dziÅ popr.: drzemali.,/
+PrzemocGniewaÅ siÄ wilk na liszkÄ, że niedźwiedzia chwali./
+RzekÅa liszka: ,,Mnie idzie o ochronÄ skóry:/
+NiezgrabnÄ
ma wymowÄ, lecz ostre pazury".
+ 10. PieniaczeKrasicki, który literackie opracowanie polskich obyczajów sÄ
downiczych i plagi pieniactwa daÅ w pierwszej ksiÄdze MikoÅaja DoÅwiadczyÅskiego przypadków (1776), pisaÅ w felietonie Pieniactwo: ,,MaÅe sprawy o lada fraszkÄ niszczyÅy i niszczÄ
dostatnie familie nie dla wartoÅci rzeczy (bo ta czÄstokroÄ i czÄÅci wykÅadów nie warta), ale dlatego jedynie, iżby przeprzeÄ stronÄ przeciwnÄ
i, mimo jej najwiÄkszÄ
usilnoÅÄ, dokazaÄ tego, co siÄ raz przedsiÄwziÄÅo" (Uwagi, s. 397).
+ Konflikt, SzlachcicPo dwudziestu dekretachdekret (z Åac.) --- termin prawny znaczÄ
cy wyrok zwierzchnoÅci., trzynastu remisachremis (albo remisja) --- odÅożenie sprawy sÄ
dowej na innÄ
sesjÄ.,/
+Czterdziestu kondemnatachkondemnata (z Åac.) --- termin prawny oznaczajÄ
cy nieposÅuszeÅstwo w stawieniu siÄ przed sÄ
dem, po odebraniu pozwu, w terminie rozprawy. Otrzymanie kondemnaty czyni ukaranego niezdolnym do wszelkich funkcji publicznych., szeÅciu kompromisach/
+ZwyciÄżyÅ Marek Piotra; a że siÄ zbogaciÅ,/
+Ostatnie trzysta zÅotych za dekret zapÅaciÅ./
+ÅmierÄUmarÅ Piotr, umarÅ Marek, powróciwszy z grodu;/
+Ten, co przegraÅ, z rozpaczy; ten, co wygraÅ, z gÅodu.
+ 11. Lew i zwierzÄta
+ PróżnoÅÄ, ZwierzÄtaGdy siÄ wszystkie zwierzÄta u lwa znajdowaÅy,/
+ByÅ dyskurs: jaki przymiot w zwierzu doskonaÅy./
+SÅoÅ roztropnoÅÄ zachwalaÅ; żubr mieniÅ powagÄ;/
+WielbÅÄ
dy wstrzemiÄźliwoÅÄ, lamparty odwagÄ,/
+Niedźwiedź moc znamienitÄ
, koÅ ozdobnÄ
postaÄ;/
+Wilk staranie przemyÅlne, jak zdobyczy dostaÄ,/
+Sarna ksztaÅtnÄ
subtelnoÅÄ, jeleÅ piÄkne rogi,/
+RyÅ odzienie wytworne, zajÄ
c rÄ
cze nogi;/
+Pies wiernoÅÄ, liszka umysÅ w fortele obfity;/
+Baran ÅagodnoÅÄ, osieŠżywot pracowity./
+RzekÅ lew, gdy siÄ go wszyscy o zdanie pytali:/
+,,WedÅug mnie, ten najlepszy, co siÄ najmniej chwali".
+ 12. Trzcina i chmiel
+ Chmiel siÄ wiÅ wkoÅo trzciny, miaÅ jej dopomagaÄ./
+WspieraÅ jÄ
; ale kiedy zbyt siÄ zaczÄ
Å wzmagaÄ,/
+RzekÅa trzcina: ,,Daj pokój, już ja mocno stojÄ,/
+Już i bez twego wsparcia wiatrów siÄ nie bojÄ"./
+,,Mylisz siÄ --- chmiel jej rzecze --- przyjdÄ
wiatry gorsze"./
+WiÄc gdy coraz gaÅÄ
zki rozpoÅcieraÅ wsporsze,/
+PrzyszÅo wreszcie do tego: wiatr trzcinÄ ocaliÅ,/
+A chmiel, co miaÅ podeprzeÄ, zÅamaÅ i obaliÅ.
+ 13. Owieczka i pasterz
+ PracaStrzygÄ
c pasterz owieczkÄ nad tym siÄ rozwodziÅ,/
+Jak wiele prac ponosi, żeby jej dogodziÅ./
+Å»e milczaÅa: ,,NiewdziÄczna!" --- żwawieżwawie --- szybko. jÄ
ofuknie./
+WiÄc rzekÅa: ,,Bóg ci zapÅaÄ... a z czego te suknie?"
+ 14. SzkatuÅa ze zÅotem, wór z kaszÄ
+ Bogactwo, PróżnoÅÄ, PrzemijanieSzkatuÅa peÅna zÅota ÅmiaÅa siÄ raz z wora./
+Tegoż wÅaÅnie zÅodzieje do skarbcudo skarbcu --- do skarbca, a wÅaÅciwie skarbczyka, pomieszczenia sÅużÄ
cego do przechowywania cenniejszego dobytku; tu peÅniÄ
cego również funkcjÄ spichlerza. wieczora/
+Wkradli siÄ; zamek zdarli, zawiasy odkuli/
+I żeby zÅota dostaÄ, szkatuÅÄ popsuli./
+WidzÄ
c wór, który z kaszÄ
odpoczywaÅ w oknie,/
+Å»e w kawaÅki rozbita na podwórzu moknie,/
+RzekÅ do niej: ,,Jam ocalaÅ majÄ
c tylko kaszÄ./
+Nie trzeba siÄ wynosiÄ z tego, co nie nasze".
+ 15. MaÅżeÅstwoKrasicki wskazaŠźródÅo w bajce Ch. F. Gellerta Le Mariage; tytuÅ niemiecki: Die glückliche Ehe (Bernacki, s. 491).
+ MaÅżeÅstwo, MÄ
żChwaÅaż Bogu! WidziaÅem maÅżeÅstwo niemodne,/
+StadÅo wielce szczÄÅliwe, uprzejme i zgodne;/
+Stateczna byÅa miÅoÅÄ z podziwieniem wielu ---/
+To szkoda, że mÄ
ż umarŠw tydzieŠpo weselu!
+ 16. Åakomy i zazdrosnyPara ta wystÄpuje w bajkach zbiorów J. L. Camerariusa, P. Neveleta i in. (Górski, s. 222; Kleiner, 1956, s. 179).
+ ChciwoÅÄ, ZazdroÅÄPorzuciwszy ojczyznÄ i żony, i dzieci/
+SzedÅ Åakomy z zazdrosnym, Jowisz z nimi trzeci./
+Gdy koÅczyli wÄdrówkÄ, bożek im powiedziaÅ:/
+,,Jestem Jowisz i żeby każdy o tym wiedziaÅ,/
+ProÅcie mnie, o co chcecie: zadosyÄ uczyniÄ/
+Pierwszemu, a drugiemu w dwójnasób przyczyniÄ"./
+Nie chce byÄ skÄ
py pierwszym i stanÄ
Å jak wryty;/
+Nie chce mówiÄ zazdrosny, równie nieużyty./
+Na koniec, kiedy przeprzeÄprzeprzeÄ --- pokonaÄ, przezwyciÄżyÄ. ÅakomcÄ nie może:/
+,,WyÅup mi jedno oko --- rzecze --- wielki boże!"/
+StaÅo siÄ. I co mieli zyskaÄ w takiej dobie,/
+StraciÅ jedno zazdrosny, a Åakomy obieobie --- forma ta w odniesieniu do rzeczownika oczy jest reliktem dawnej formy podwójnej..
+ 17. Dwa psyIstnieje podobieÅstwo miedzy dialogiem psów a rozmowÄ
osÅa i woÅu w bajce L'Asne (I 7) u A. Houdara de la Motte'a (Kleiner, 1956, s. 173). ÅciÅlejsza zależnoÅÄ zachodzi miÄdzy tÄ
bajkÄ
a apologiem L. E. Billardona de Sauvigny (Le Chien de basse Cour et le petit Chien, III 17), z którego Krasicki dwukrotnie powtórzyÅ tekst dosÅownie.
+ Pies, SÅuga,,Dlaczego ty Åpisz w izbie, ja marznÄ na mrozie?" ---/
+MówiÅ mopsumopsu --- dziÅ popr.: mopsowi. tÅustemu kurtakurta --- pies z uciÄtym ogonem, zwÅaszcza kundel. na powrozie./
+,,Dlaczego? Ja ci zaraz ten sekret wyjawiÄ ---/
+OdpowiedziaÅ mops kurcie --- ty sÅużysz, ja bawiÄ".
+ 18. PrzyjacielKrasicki we francuskim autoprzekÅadzie bajek wskazaÅ jako źródÅo obszernÄ
, gawÄdziarskÄ
bajkÄ Ch. F. Gellerta: ,,L'Ami --- de Gellert"; tytuÅ niemiecki: Der Freundschaftsdienst (Bernacki, s. 491; por też: Górski, s. 202---203, 212).
+ ,,Uciekam siÄ --- rzekÅ Damon --- AryÅcieDamon, Aryst --- konwencjonalne imiona nadużywane przez bardzo czÄste powtarzanie w utworach literackich XVII i XVIII w., zwÅaszcza w sielankach dworskich oraz w satyrach i komediach., do ciebie,/
+MaÅżeÅstwo, MiÅoÅÄ, PrzyjaźÅRatuj mnie, przyjacielu, w ostatniej potrzebie:/
+Kocham piÄknÄ
IrenÄ. Rodzice i ona/
+Jeszcze na moje proÅby nie jest nakÅoniona"./
+Aryst na to: ,,Wiesz dobrze, wybrany z wÅród wielu,/
+Jak tobie z duszy sprzyjam, miÅy przyjacielu./
+PójdÄ do nich za tobÄ
!" Jakoż siÄ nie leniÅ:/
+PoszedÅ, poznaÅ IrenÄ i... sam siÄ ożeniÅ.
+ 19. Gospodarz i drzewaW pierwowzorze (B. Imberto, L'Homme et l'Espalier, III 7) i wczeÅniejszej wersji bajki w AF zaznaczona zostaÅa paralela miÄdzy postÄpowaniem ogrodnika z drzewem a "uprawÄ
" ludzkich namiÄtnoÅci (Bernacki, s. 470), z czego w ostatecznej redakcji Krasicki zrezygnowaÅ.
+ Drzewo, PrzemocGospodarz, o ozdobie myÅlÄ
c i wygodzie,/
+Zbyt obcinaÅ gaÅÄzie drzew w swoim ogrodzie./
+JesieÅ, WiosnaPrzyszÅa jesieÅ; daremnie na wiosnÄ pracowaÅ ---/
+I szpaleruszpaler --- rzÄ
d gÄsto sadzonych drzew, z gaÅÄziami przystrzyżonymi na podobieÅstwo Åciany; charakterystyczny dla renesansowych i barokowych zaÅożeÅ ogrodowych. nie zrobiÅ, i drzewa popsowaÅ.
+ 20. Filozof i orator
+ ChÅop, Filozof, Literat, MÄ
droÅÄ, Sztuka Filozof dysputowaÅ o prym z oratorem./
+Gdy siÄ dÅugo mÄczyli mniej potrzebnym wsporem,/
+NadszedÅ chÅop. ,,Niech nas sÄ
dzi!" --- rzekli razem oba./
+,,Co ci siÄ --- rzekÅ filozof --- bardziej upodoba?/
+Czy ten, który rzecz nowÄ
stwarza i wymyÅla,/
+Czy ten, co wymyÅlonÄ
ksztaÅciksztaÅci --- tu: nadaje piÄknÄ
formÄ. i okreÅla?"/
+,,My siÄ na tym --- chÅop rzecze --- prostacy, nie znamy,/
+WolaÅbym jednak obraz aniżeli ramy".
+ 21. CzÅowiek i zdrowie
+ Choroba, Kondycja ludzka, MÅodoÅÄ , StaroÅÄ W jednÄ
drogÄ
szli razem i czÅowiek, i zdrowie./
+Na poczÄ
tku biegÅ czÅowiek; towarzysz mu powie:/
+,,Nie spiesz siÄ, bo ustaniesz". BiegÅ jeszcze tym bardziej./
+WidzÄ
c zdrowie, że jego towarzystwem gardzi,/
+SzÅo za nim, ale z wolna. Przyszli na póŠdrogi:/
+Aż czÅowiek, że z poczÄ
tku nadwerÄżyÅ nogi,/
+ZelżyÅ kroku na Årodku. Za jego rozkazem/
+PrzybliżyÅo siÄ zdrowie i odtÄ
d szli razem./
+Coraz czÅowiek ustawaÅ, majÄ
c w pogotowiu/
+ZbliżyÅ siÄ: ,,IÅÄ nie mogÄ, prowadź mnie" --- rzekÅ zdrowiuInna wersja: Coraz czÅowiek ustawaÅ, a że siÄ zadyszÄ
: / ,,Prowadź mnie, iÅÄ nie mogÄ" --- rzekÅ do towarzysza../
+,,ByÅo mnie zrazu sÅuchaÄ" --- natenczas mu rzekÅo;/
+ChciaÅ czÅowiek odpowiedzieÄ... lecz zdrowie uciekÅo.
+ 22. Konie i furman
+ KoÅKoniom, co szÅy przy dyszlu, powtarzaÅ woźnica:/
+,,Nie dajcie siÄ wyprzedziÄ tym, co sÄ
u licaco sÄ
u lica --- tj. lejcowe, poprzedzajÄ
ce parÄ dyszlowÄ
w czterokonnym zaprzÄgu."./
+GoniÅy siÄ pod wieczórpod wieczór --- tu: do wieczora., zaczÄ
wszy od rana./
+Przywódca, WÅadzaWtem jeden z przechodzÄ
cych rzecze do furmana:/
+,,Cóż ci stÄ
d, że ciÄ sÅucha gÅupich bydlÄ
t rzesza?"/
+A furman: ,,Konie gÅupie, ale wóz pospiesza".
+ 23. SÅowik i szczygieÅ
+ SprawiedliwoÅÄPtakO prym, kto lepiej Åpiewa, szedÅ szczygieÅ z sÅowikiem;/
+StanÄli wiÄc obydwa przed sÄdziÄ
czyżykiem./
+WygraÅ szczygieÅ: zadziwiÅ wszystkich dekret taki./
+ZleciaÅy siÄ natychmiast do sÅowika ptaki:/
+,,Å»aÅujem ciÄ, żeÅ przegraÅ, czyżyk sÄdzia zbÅÄ
dziÅ"./
+,,A ja tego --- rzekÅ sÅowik --- który mnie osÄ
dziÅ".
+ 24. Komar i muchaWzorcem byÅa bajka Der Tod der Fliege und der Mücke Ch. F. Gellerta (Bernacki, s. 502); ÅciÅlejsze pokrewieÅstwo istnieje z bajkÄ
B. Imberta Le Papillon et la Mouche (II 8) (Kleiner, 1956, s. 174). TytuÅ: Komar i mucha Dm / Motyl i mucha BP, AF.
+ BezpieczeÅstwo, Umiarkowanie,,Mamy lataÄ, latajmyż nie górnie, nie nisko"./
+Komar muchy tonÄ
cej majÄ
c widowisko,/
+Å»e nie wyżej leciaÅa, nad niÄ
siÄ użaliÅ,/
+Gdy to mówiÅ, wpadÅ w ÅwiecÄ i w ogniu siÄ spaliÅ.
+
+
+
+
+