X-Git-Url: https://git.mdrn.pl/wolnelektury.git/blobdiff_plain/8559c95597de98e8f6c580e97224ed3ecc9dc5c0..108807f6196a3d1b7a57f75b7f0967483ab0465f:/books/Sonety_krymskie_08_Grob_Potockiej.xml?ds=inline
diff --git a/books/Sonety_krymskie_08_Grob_Potockiej.xml b/books/Sonety_krymskie_08_Grob_Potockiej.xml
old mode 100755
new mode 100644
index 70236a8dc..ba6b84e2f
--- a/books/Sonety_krymskie_08_Grob_Potockiej.xml
+++ b/books/Sonety_krymskie_08_Grob_Potockiej.xml
@@ -1,28 +1,58 @@
-
-
-
-Mickiewicz, Adam
-Sonety krymskie - (08) Grób Potockiej
-Sonety krymskie
-SekuÅa, Aleksandra
-Sutkowska, Olga
-Fundacja Nowoczesna Polska
-Romantyzm
-Liryka
-Sonet
-Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Partnerem projektu jest Prokom Software SA. Reprodukcja cyfrowa wykonana przez BibliotekÄ NarodowÄ
z egzemplarza pochodzÄ
cego ze zbiorów BN.
-LINK DO STRONY W SERWISIE WOLNELEKTURY.PL
-http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=2223&from=editionindex&dirids=4
-Mickiewicz, Adam (1798-1855), Poezje, tom 2, Wiersze z lat 1825-1855 (PieÅni - Sonety - Poezje patrjotyczne, religijne i filozoficzne - Wiersze okolicznoÅciowe - Bajki), wstÄp i ukÅad Józefa Kallenbacha, objaÅn. zaopatrzyÅ Jan Bystrzycki, Krakowska SpóÅdzielnia Wydawnicza, wyd. 2 popr., druk. W. L. Anczyca, Kraków, 1928
-Domena publiczna - Adam Mickiewicz zm. 1855
-1855
-xml
-text
-text
-2008-01-29
-L
-pol
-
-
-
+
+
+
+
+ Mickiewicz, Adam
+ Sonety krymskie - (08) Grób Potockiej
+ Sonety krymskie
+ SekuÅa, Aleksandra
+ Sutkowska, Olga
+ Fundacja Nowoczesna Polska
+ Romantyzm
+ Liryka
+ Sonet
+ Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Partnerem projektu jest Prokom Software SA. Reprodukcja cyfrowa wykonana przez BibliotekÄ NarodowÄ
z egzemplarza pochodzÄ
cego ze zbiorów BN.
+ LINK DO STRONY W SERWISIE WOLNELEKTURY.PL
+ http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=2223&from=editionindex&dirids=4
+ Mickiewicz, Adam (1798-1855), Poezje, tom 2, Wiersze z lat 1825-1855 (PieÅni - Sonety - Poezje patrjotyczne, religijne i filozoficzne - Wiersze okolicznoÅciowe - Bajki), wstÄp i ukÅad Józefa Kallenbacha, objaÅn. zaopatrzyÅ Jan Bystrzycki, Krakowska SpóÅdzielnia Wydawnicza, wyd. 2 popr., druk. W. L. Anczyca, Kraków, 1928
+ Domena publiczna - Adam Mickiewicz zm. 1855
+ 1855
+ xml
+ text
+ text
+ 2008-01-29
+ L
+ pol
+
+
+
+
+
+
+ Adam Mickiewicz
+ Grób PotockiejGrób Potockiej --- niedaleko paÅacu Chanów wznosi siÄ mogiÅa, w guÅcie wschodnim zbudowana, z okrÄ
gÅÄ
kopuÅÄ
. Jest powieÅÄ miÄdzy pospólstwem w Krymie, że ten pomnik wystawiony byÅ przez Kerim Giraja dla niewolnicy, którÄ
nadzwyczajnie kochaÅ. Niewolnica miaÅa byÄ Polka, z domu Potockich. Autor uczenie i piÄknie napisanej Podróży po Krymie, Murawjew--ApostoÅ, utrzymuje, że powieÅÄ ta jest bez zasady i że grobowiec kryje zwÅoki jakiejÅ Gruzinki. Nie wiemy, na czem opiera swoje mniemanie; bo zarzut, iż Tatarowie w poÅowie oÅmnastego wieku tak Åatwo niewolnic z domu Potockich uprowadzaÄ nie mogli, nie jest dostateczny. Wiadome sÄ
ostatnie zaburzenia kozackie na Ukrainie, skÄ
d niemaÅo ludu uprowadzono i przedano sÄ
siednim Tatarom. W Polsce liczne sÄ
familje szlacheckie imienia Potockich, i wspomniana branka niekoniecznie mogÅa należeÄ do możnego domu dziedziców Humania, który najazdom tatarskim lub rozruchom kozackim mniej byÅ dostÄpnym. Z powieÅci gminnej o grobowcu bakczysarajskim poeta rossyjski Aleksander Puszkin z wÅaÅciwym sobie talentem napisaÅ powieÅÄ: Fontanna Bakczysarajska.
+
+
+
+
+
+
+ W kraju wiosny, pomiÄdzy rozkosznemi sady,/
+UwiÄdÅaÅ, mÅoda różo! bo przeszÅoÅci chwile,/
+UlatujÄ
c od ciebie jak zÅote motyle,/
+RzuciÅy w gÅÄbi serca pamiÄ
tek owady.
+ Grób, Ojczyzna, TÄsknotaTam na póÅnoc, ku Polsce, ÅwiecÄ
gwiazd gromady,/
+Dlaczegóż na tej drodze bÅyszczy siÄ ich tyle?/
+Czy wzrok twój, ognia peÅen, nim zgasnÄ
Å w mogile,/
+Tam wiecznie lecÄ
c, jasne powypalaÅ Ålady?
+ Polko! --- i ja dni skoÅczÄ w samotnej żaÅobie:/
+Tu niech mi garstkÄ ziemi dÅoÅ przyjazna rzuci./
+Podróżni czÄsto przy twym rozmawiajÄ
grobie,
+ I mnie wtenczas dźwiÄk mowy rodzinnej ocuci:/
+I wieszcz, samotnÄ
piosnkÄ dumajÄ
c o tobie,/
+Ujrzy bliskÄ
mogiÅÄ, i dla mnie zanuci.
+
+
+
+
+