X-Git-Url: https://git.mdrn.pl/wolnelektury.git/blobdiff_plain/246f9be0865013c50893bdb55d41b3015a89b87e..88a1cd8bdc3da0baf43aa8c3f4f6095af5282348:/books/mickiewicz_smierc_pulkownika.txt?ds=inline

diff --git a/books/mickiewicz_smierc_pulkownika.txt b/books/mickiewicz_smierc_pulkownika.txt
deleted file mode 100644
index 738cf6ece..000000000
--- a/books/mickiewicz_smierc_pulkownika.txt
+++ /dev/null
@@ -1,72 +0,0 @@
-
------
-Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
-Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.
-Źródło:
------
-
-AUTOR: 
-TYTUŁ: 
-
-
-  
-
-
-
-
-
-Adam Mickiewicz
-
-Śmierć Pułkownika
-
-
-
-
-
-
-
-W głuchéj puszczy, przed chatką leśnika,
-Rota strzelców stanęła zielona;
-A u wrót stoi straż Pułkownika,
-Tam w izdebce Pułkownik ich kona.
-Z wiosek zbiegły się tłumy wieśniacze:
-Wódz to był wiélkiej mocy i sławy,
-Kiedy po nim lud prosty tak płacze
-I o zdrowie tak pyta ciekawy.
-
-Kazał konia Pułkownik kulbaczyć,
-Konia w każdéj sławnego potrzebie;
-Chce go jeszcze przed śmiercią obaczyć,
-Kazał przywieść do izby — do siebie.
-Kazał przynieść swój mundur strzelecki,
-Swój kordelas i pas i ładunki;
-Stary żołnierz, — on chce, jak Czarniecki,
-Umierając, swe żegnać rynsztunki.
-
-A gdy konia już z izby wywiedli,
-Potém do niéj wszedł ksiądz z Panem Bogiem;
-I żołnierze od żalu pobledli,
-A lud modlił się klęcząc przed progiem.
-Nawet starzy Kościuszki żołnierze,
-Tyle krwi swéj i cudzéj wylali,
-Łzy ni jednéj — a teraz płakali,
-I mówili z księżami pacierze.
-
-Z rannym świtem dzwoniono w kaplicy;
-Już przed chatą nie było żołnierza,
-Bo już Moskal był w téj okolicy.
-Przyszedł lud widzieć zwłoki rycerza.
-Na pastuszym tapczanie on leży —
-W ręku krzyż, w głowach siodło i burka,
-A u boku kordelas, dwururka.
-
-Lecz ten wódz, choć w żołnierskiéj odzieży,
-Jakie piękne dziewicze ma lica?
-Jaką pierś? — Ach, to była dziewica,
-To Litwinka, dziewica-bohater,
-Wódz Powstańców — Emilija Plater!
-
-
-
-
-