books/kochanowski_tren12.txt

   1
   2 -----
   3 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
   4 Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.
   5 Źródło:
   6 -----
   7
   8 AUTOR:
   9 TYTUŁ:
  10
  11
  12
  13
  14 Jan Kochanowski
  15
  16 Treny
  17
  18 Tren XII
  19
  20
  21
  22 Żaden ojciec podobno barziej nie miłował
  23 Dziecięcia, żaden barziej nad mię nie żałował.
  24 A też ledwe się kiedy dziecię urodziło,
  25 Co by łaski rodziców swych tak godne było.
  26 Ochędożne, posłuszne, karne, niepieszczone
  27 Śpiewać, mówić, rymować jako co uczone;
  28 Każdego ukłon trafić, wyrazić postawę,
  29 Obyczaje panieńskie umieć i zabawę;
  30 Roztropne, obyczajne, ludzkie, nierzewniwe,
  31 Dobrowolne, układne, skromne i wstydliwe.
  32 Nigdy ona po ranu karmie nie wspomniała,
  33 Aż pierwej Bogu swoje modlitwy oddała.
  34 Nie poszła spać, aż pierwej matkę pozdrowiła
  35 I zdrowie rodziców swych Bogu poruczyła.
  36 Zawżdy przeciwko ojcu wszytki przebyć progi,
  37 Zawżdy się uradować i przywitać z drogi,
  38 Każdej roboty pomóc, do każdej posługi
  39 Uprzedzić było wszytki rodziców swych sługi.
  40 A to w tak małym wieku sobie poczynała,
  41 Że więcej nad trzydzieści miesięcy nie miała.
  42 Tak wiele cnót jej młodość i takich dzielności
  43 Nie mogła znieść; upadła od swejże bujności,
  44 Żniwa nie doczekawszy! Kłosie mój jedyny,
  45 Jeszcześ mi się był nie zstał, a ja, twej godziny
  46 Nie czekając, znowu cię w smutną ziemię sieję!
  47 Ale pospołu z tobą grzebę i nadzieję:
  48 Bo już nigdy nie wznidziesz ani przed mojema
  49 Wiekom wiecznie zakwitniesz smutnymi oczema.
  50
  51