books/lesmian_urszula_kochanowska.txt

   1
   2 -----
   3 Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
   4 Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza, że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.
   5 Źródło:
   6 -----
   7
   8 AUTOR:
   9 TYTUŁ:
  10
  11
  12
  13
  14
  15
  16
  17
  18 Bolesław Leśmian
  19
  20 Urszula Kochanowska
  21
  22
  23
  24
  25
  26
  27
  28 Gdy po śmierci w niebiosów przybyłam pustkowie,
  29 Bóg długo patrzał na mnie i głaskał po głowie.
  30
  31 — „Zbliż się do mnie, Urszulo! Poglądasz, jak żywa...
  32 Zrobię dla cię, co zechcesz, byś była szczęśliwa”.
  33
  34 — „Zrób tak, Boże — szepnęłam — by w nieb Twoich krasie
  35 Wszystko było tak samo, jak tam — w Czarnolasie!” —
  36
  37 I umilkłam zlękniona i oczy unoszę,
  38 By zbadać, czy się gniewa, że Go o to proszę?
  39
  40 Uśmiechnął się i skinął — i wnet z Bożej łaski
  41 Powstał dom kubek w kubek, jak nasz — Czarnolaski.
  42
  43 I sprzęty i donice rozkwitłego ziela
  44 Tak podobne, aż oczom straszno od wesela!
  45
  46 I rzekł: „Oto są — sprzęty, a oto — donice.
  47 Tylko patrzeć, jak przyjdą stęsknieni rodzice!
  48
  49 I ja, gdy gwiazdy do snu poukładam w niebie,
  50 Nieraz do drzwi zapukam, by odwiedzić ciebie!”
  51
  52 I odszedł, a ja zaraz krzątam się, jak mogę, —
  53 Więc nakrywam do stołu, omiatam podłogę —
  54
  55 I w suknię najróżowszą ciało przyoblekam
  56 I sen wieczny odpędzam — i czuwam — i czekam...
  57
  58 Już świt pierwszą roznietą złoci się po ścianie,
  59 Gdy właśnie słychać kroki i do drzwi pukanie...
  60
  61 Więc zrywam się i biegnę! Wiatr po niebie dzwoni!
  62 Serce w piersi zamiera... Nie!... To — Bóg, nie oni!...
  63
  64
  65
  66
  67